Onmogelijke Verlangens - 4
Datum: 5-3-2021,
Categorieën:
Homo
Auteur: Rens24, Bron: Opwindend
... je Daan ? ' , ' Je bent zo anders ?
Ik haal mijn schouders op ' ik weet het niet ' , ik laat mijn hoofd zakken en kijk langs hem heen .
Voordat Tim nog iets kan vragen gaat de deur plotseling open .
' Kan het wat zachter !!! ' , Tim staat op en draait de volume knop omlaag , ik wist niet dat je thuis was , zegt hij .
' Dat was ik ook niet , zegt monica , maar ik hoorde de herrie al bij de voordeur .
Monica heeft haar jas nog aan en kijkt me aan , ' hallo Daan ! ' dat is lang geleden .
Ik knik.
We eten over een half uurtje , je blijft toch wel ?
Tim antwoord in mijn plaats , ik krijg de tijd niet om te antwoorden .
' Natuurlijk zegt hij !'
Avond eten in de schoot der familie , af en toe denk ik dat ik in een bizarre droom zit .
Het ziet er net zo uit als vroeger , alsof er niets gebeurd of veranderd is .
Tim en monica praten het meest , maar dat is altijd al zo geweest .
Zwijgend kijken we elkaar af en toe aan, Paul en ik .
Na het eten gaan tim en ik weer naar zijn slaapkamer en praten we weer zoals voorheen , ik wil dat onze vriendschap weer is zoals hij was , maar wie hou ik voor de gek .
Tegen tienen sta ik op . ' ik ga .'
' Oké , bedankt dat je mee bent gekomen , tot snel, zegt Tim '
Ik sta op en loop alleen naar beneden , de tv staat aan in de woonkamer , maar Paul moet toch gehoord hebben dat ik tim's kamer uit kwam , want hij komt me achterna in de gang .
' Morgen , fluister hij ' om een uur of twaalf kun je dan ? ...
... '
Mijn hart slaat een slag over , ' toch niet weer op het bureau ? ' zeg ik .
Hij lacht en schudt zijn hoofd , ' in ons zomerhuisje , ga naar de bushalte bij de leerfabriek dan haal ik je daar op .
Ik knik , voordat ik me omdraai , raakt Paul voorzichtig mijn wang aan , ' tot morgen ' zegt hij zacht .
Het is een flink eind lopen naar de leder fabriek , het is de laatste bus halte in onze wijk dus het is er leeg en verlaten .
Ik ben natuurlijk veel te vroeg , ik ga op een bankje zitten en wacht een poosje .
Paul komt , om zeven minuten over twaalf rijdt zijn donker blauwe auto de bushalte op en stopt , in heb het portier nog niet losgelaten of hij laat de koppeling opkomen en rijdt weg .
Vluchtig kijkt hij naar me ' wat ben je toch mooi' zegt hij , hij heeft een wit t shirt aan met korte mouwen waardoor hij er nog bruiner uitziet en zijn blik , die is intens.
Mijn blik zuigt zich vast aan zijn lach ik kan er geen genoeg van krijgen om daarna te kijken .
Ik steek voorzichtig een hand uit en streel zachtjes over zijn boven been richting zijn kruis , hij zucht even .
' Wacht daar nog maar even mee , anders rijdt ik dadelijk in de greppel.
Samen stappen we het vakantie huisje binnen , hier ben ik zo vaak geweest , samen met Tim , Paul en Monica , maar nu sta ik alleen met Paul .
Hij sluit de deur en komt voor me staan , streelt over mijn wang .
Onzeker kijk ik hem aan , ' ik vind je zo ontzettend mooi ' en geeft me zacht een kus op mijn mond ...