De Ontmaagdingskliniek - 7 - Sex Verhalen

De Ontmaagdingskliniek - 7

... waarom mogen ze niet mee? Bij mijn vriendin mochten ze wel kijken!".

De moeder zei : "Weet ik schatje, maar ze gaan wat dingen opschrijven over je ontmaagding en daar mogen wij niet bij zijn. Maar meneer Frank heeft het uitgelegd, dus vertrouw hem maar..".

Frank liep op haar toe, pakte haar handen en legde ze om zijn stijve pik. "Hier.. voel maar. Straks ga ik je ontmaagden en mijn penis is echt niets om bang voor te zijn, toch?" Hij drukte haar warme handen om zijn schacht en voelde hoe ze er nieuwsgierig in kneep. Een heerlijk gevoel...

Kimberley knikte en zei "Nou.. ok dan..".

Ze draaide zich om en omhelsde haar moeder, gaf haar vader een kus en liep achter Frank aan.

Frank opende de deur naar het onderzoeksruimte 3, achter in het kantoor. Hij liet Kimberley voorgaan en sloot de deur achter zich.

Ze bleef stilstaan en keek om zich heen. De ruimte werd in het midden ingenomen door een forse behandelstoel die automatisch in vele standen gezet kon worden.

Verder waren er stalen kasten met medicijnen en materialen, medische apparatuur en een operatielamp aan het plafond.

De arts, Peter en assistent Freek waren al aanwezig; gekleed in witte jassen.

Kimberley schrok duidelijk van de eerste indrukken. Ze zei angstig "dit is net een ziekenhuis, wat gaan jullie met me doen.. ik wil alleen maar ontmaagd worden..".

"Rustig, rustig.." zei Frank. "Dit zijn Peter en Freek. Wij kennen elkaar heel goed, zij gaan alleen maar aantekeningen maken. Dus je hoeft ...

... je niet ongerust te maken.".

"Maar mijn vriendin werd op een bed ontmaagd; waarom dan die rare stoel..".

Ze wilde zich omdraaien, maar Frank pakte haar bij beide schouders en keek haar in de ogen. "Vertrouw nou maar op mij; er gebeurt echt niks engs. Deze kamer is niet heel gezellig, dat besef ik, maar ik zorg er voor dat het allemaal goed gaat verlopen. Gerust!".

Zijn stem had een goede uitwerking. Ze liet zich door Frank naar de behandelstoel leiden. Freek en Peter hielpen haar (met zachte dwang, want ze aarzelde) in de stoel.

Meteen nadat ze zat, werden haar polsen met klittenband vastgezet op de armleuningen. Ze keek verschrikt, maar Frank zei opnieuw "rustig, rustig, dit hoort bij de procedure..".

Peter maakte haar enkels ook met klittenband vast aan de beensteunen en daarna werden haar bovenarmen, vlak onder de oksel, vastgezet. Ze kon nu alleen haar onderlichaam nog bewegen.

Peter liet de stoelzitting wegzakken en zette de rugleuning met arm en beensteunen horizontaal. Ze lag nu op haar rug, armen opzij uitgestrekt in de steunen en haar benen wat uit elkaar op de beensteunen.

Haar onderlichaam was nu vrij toegankelijk op borsthoogte van Frank.

Hij bekeek haar goedkeurend. Ze was duidelijk heel zenuwachtig en keek links en rechts om zich heen.

"Ik ga nu eerst kijken of je nog maagd bent, schrik niet" zei Frank. Hij bekeek haar vagina en trok de schaamlippen iets uit elkaar om naar binnen te kunnen kijken.

Het maagdenvlies was nog intact. ...