1. Jongens Hormonen - 68


    Datum: 26-2-2021, Categorieën: Homo Auteur: Jaakske, Bron: Opwindend 

    ... geen tijd werden een tafel en stoelen en ligzetels op het grote terras geplaatst en nestelden wij ons lekker lui in de zetels. Ik vertelde over mijn verblijf bij de Papoea’s. De meisjes voelden eens aan de littekens boven mijn tepels;

- Jammer dat je die peniskoker niet bij heeft, lachte een van de meisjes.

- Hé, ja zeg. Dat zou leuk zijn, viel Jane haar bij. De jongens met zo’n peniskoker aan…

- En de meisjes met enkel een strooien rokje aan…, zegde Ted.

We lachten.

- In feite is dat nog niet zo’n dwaas idee, begon Richard.

- Hoe bedoel je ? vroeg Ted.

- Wel, we kijken hoe we dat kunnen doen.

- Ja, en de meisjes met hun borsten bloot zeker ! wierp Mary op.

- Natuurlijk, en wij met onze ballen… replikeerde Lester.

We lachten. Hoe konden we dat oplossen ?

Richard vond de oplossing. Op de zolder lagen zeker nog kartonnen hulzen van plastic tafelpapier. En er lagen zeker ook resten van gordijnen, waarmee rokjes gemaakt konden worden.

Iedereen akkoord ?

Iedereen akkoord !

Richard haalde lange kartonnen hulzen en Jane haalde resten van gordijnen. De jongens en de meisjes elk naar hun slaapkamers.

De jongens hun kleren uit. Poedelnaakt aan het werk. De hulzen werden in stukken gesneden van zo’n dertig centimeter. Inpaktouwtjes er doorheen geduwd, je kent ze wel, die dunne maar sterke touwtjes wit en rood. En dan aanpassen. Penis wat stijver maken en een huls er over heen geschoven. Lachen. De huls vastmaken rond het lichaam en onderaan ...
    ... rond de ballenzak.

- Tedju, vloekte Lester, straks verlies ik nog mijn zaad.

- Zwijg er maar over !

We hoorden de meisjes lachen.

- Zijn jullie klaar ? riep Richard.

- Ja-a-a… antwoordde Jane.

- Oke, dan, hup naar de living.

Of er gelachen werd ! De jongens met die opgerichte pseudopeniskoker, de meisjes in hun dunne rokje. Elkaar bekijken. God, die mooie borstjes ! Ik voelde hoe mijn penis groeide. Gelukkig, de meisjes zagen het niet. Ze zagen enkel onze ballenzakjes, bij Richard en ik lang uitgerokken, bij Ted en Lester eerder gedrongen.

We maakten een dans, zoals de Papoea’s, in twee cirkels, de meisjes binnenin, de jongens er omheen. En stampten maar met de voeten op de planken vloer. Leuk. Mijn half-opgeknoopte ballenzak wipte op en neer en de kartonnen huls schuurde tegen mijn blote eikel. Het gaf een enig gevoel.

Het dansen hield op. Ik zag hoe de meisjesogen opnieuw naar de jongensballen keken. Ik keek naar de mooie jonge borstjes. Jane ! Whaw ! Twee mollige roomsoesjes met een abrikoosje bovenop. Ik had die zo in mijn handen willen voelen.

- Amaai, zo’n koker rond je lul, dat is ook niet alles, klaagde Lester.

- Je loopt liever helemaal bloot, zeker ? lachte Jane.

- Ja, waarom niet.

We keken elkaar aan.

- Doen ?

De jongens knoopten de kartonnen huls los, schoven die af. De meisjes knoopten hun rokje los, lieten het vallen.

We bekeken elkaar.

- O.. O….

Richard bewoog zijn bekken vooruit en achteruit. Zijn lul danste ...
«1234...»