1. Vaderskindje (2)


    Datum: 24-2-2021, Categorieën: Familie Auteur: E-bony, Bron: Gertibaldi

    Ik trok een andere broek aan en begon aan het avondeten. Na ongeveer een halfuurtje kwam Eva binnenhobbelen. Ze had haar enkel ingetaped zag ik. Mijn hart bonsde in mijn keel en ik wist me even gewoon geen houding te geven. Wat moest ze wel niet van me denken? - Hoe gaat het met je enkel? vroeg ik. - Gaat wel zo, met die tape er omheen. Kan ik helpen? Ik gebaarde naar de saladekom en zij ging aan de slag met het bereiden van een salade. Ondertussen begon ze luchtig te kletsen over wat we morgen zouden kunnen doen als haar enkel nog opspeelde en ik haalde opgelucht adem. De rest van de avond verliep bijna gemoedelijk, met alleen af en toe een rare geladen stilte. Eva dook vroeg haar bed in en ik bleef nog een uurtje met een biertje op de veranda zitten. Het weer was echter plotseling omgeslagen en toen ik zelf ook naar bed ging, klonk in de verte het eerste gerommel van onweer.
    
    Ik werd wakker van een harde klap. Even was ik gedesoriënteerd, maar realiseerde me toen dat het hard onweerde. Ik moest meteen aan Eva denken in de kamer naast me. Ze hààtte onweer, als klein kind al en dat was nooit overgegaan. Toen de bliksem niet lang daarna ergens met een enorme klap insloeg was ik dan ook niet verbaasd dat ze plotseling als een bang vogeltje in de deuropening stond. - I-ik ben bang, pappa.
    
    Ik knipte het bedlampje aan en trok het dekbed aan haar kant omhoog. - Kom er maar bij, lieverd.
    
    Ze vloog bijna het bed in, net toen de kamer weer werd opgelicht door een bliksemflits. ...
    ... Trillend kroop ze dicht tegen me aan en ik sloeg mijn arm beschermend om haar heen. Bij elke donderslag kromp ze ineen, maar na een halfuur was het ergste onweer voorbij en kon ze eindelijk weer ontspannen.
    
    - Sorry dat ik me zo aanstelde, maar ik was zo bang. - Dat geeft toch niet? Het was ook heel heftig daarnet. Ik streek troostend over haar rug. - Maar bij jou voel ik me veilig. Ze lag dicht tegen me aan met haar rechterbeen half over mijn dij heen. Ik slaap behalve in de winter altijd alleen in een boxershort, geen T-shirt. Haar hand lag op mijn borst en bijna gedachteloos speelden haar vingers met de lichte begroeiing op mijn borst. Zwijgend bleven we zo liggen. Ik werd me steeds meer bewust van haar warme lijf, alleen gehuld in een dun mouwloos hemdje en een slipje, het stevige vlees van haar borst tegen mijn borstkas gedrukt. Misschien kwam het door het badkamerincident eerder op de avond, maar ik merkte dat ik een stijve kreeg. Ik wilde mijn benen optrekken om mijn erectie te verbergen, maar haar been zat in de weg. Shit. Goed, dan maar 1 been optrekken. Eva merkte dat ik niet lekker lag en ging behulpzaam iets verliggen, maar trok daarbij haar been verder op en raakte daarbij even mijn stijve pik.
    
    - Oh! I-ik ... stotterde ze en zweeg toen.
    
    Double shit. Ik keek haar schuldbewust aan. - Sorry, dat komt niet door jou. Ik bedoel, je ligt zo dicht tegen me aan en ik ... het is gewoon een lichamelijke reaktie.
    
    Ze bleef tegen me aan liggen en weer zeiden we een ...
«1234»