1. Eerste keer met een man


    Datum: 19-2-2021, Categorieën: Homo Auteur: Sander, Bron: Gertibaldi

    Iets voor 19.00 uur kwam ik dan het station van Alphen aan de Rijn inrijden en ik voelde mijn hartslag versnellen... dit zou het dan worden, dacht ik bij mezelf... nu kwam het allemaal samen.
    
    De trein stond langzaam stil en ik begaf me naar een van de uitgangen. Ik voelde de spanning overal en vooral in mijn buik... de zenuwen de ik had bij het plaatsen van de advertentie, de heerlijke gevoelens die ik kreeg van het chatten met Hans, zijn mailtjes, alles... nu zou ik hem zien en wat misschien al niet meer...?
    
    Met een sissend geluid openden de deuren zich en ik keek voorzichtig over het perron of ik hem al zag. Hij had aangegeven waar hij zou gaan staan zodat het makkelijker was elkaar te vinden en mijn ogen zochten de plek die hij beschreven had. Mensen liepen langs me en om me heen tot mijn blik hem ving. Gebiologeerd staarde ik naar hem en ik zag hem glimlachen. Hij had mij ook gezien.
    
    Ik liep op hem af en we gaven elkaar spontaan drie zoenen als ontmoeting. Als hij me nog maar leuk vindt, dacht ik... ik hem in ieder geval wel, realiseerde ik me.
    
    Hij vroeg wat ik wilde doen. Even in de stad wat drinken? Of misschien gewoon naar mijn huis? Wat nerveus, ik durfde hem amper aan te kijken, stelde ik voor om naar zijn huis te gaan. Ik voelde me een beetje alsof ik zei; ‘ik wil met je naar bed...‘ maar tegelijk... ik wilde gewoon graag naar zijn huis... alleen met hem zijn... Ik voelde me te kijk staan hier en bovendien niet vrij om te doen wat ik eigenlijk misschien ...
    ... wel het liefste wilde. Gelukkig leek hij niet verrast door mijn keuze en zei me dat zijn auto even verderop stond en gezamenlijk liepen we er naar toe.
    
    We zwegen maar ongemakkelijk was het niet. Het was ook allemaal zo snel gegaan... het contact, de gevoelens, het elkaar zien, allebei in je achterhoofd hebbend wat er mogelijk kan gaan gebeuren. De spanning was groot, bij beiden had ik het idee, maar zeker bij mij.
    
    In de auto had ik al meer het gevoel tot rust te komen, en mezelf te kunnen zijn. We waren alleen, niemand kon ons horen, alleen zien en dat maakt nu nog niet uit. ‘Goed je te zien Just,‘ zei hij toen hij wegreed. Ik beaamde het. ‘Ook goed om jou te zien... de foto‘s lijken goed!‘ Hij vroeg naar mijn reis en ik vertelde dat het vlot was verlopen gelukkig..vertraging was het laatste geweest wat ik gewild had. ‘Het is zo al spannend genoeg‘, voegde ik daar aan toe.
    
    ‘Vind ik ook hoor Just‘, zei hij, ‘ook voor mij is het spannend. Maar nogmaals... ik ben blij je te zien en ben blij dat je bij me bent.‘ Ik glimlachte verlegen naar hem.
    
    Hij opende soepel zijn voordeur en liet me binnen. Daar nam hij als een echte heer mijn jas aan en hing deze op en ging me voor naar de woonkamer. Ik herkende het direct van de foto‘s die hij me gestuurd had en het voelde ook meteen vertrouwd. Hij gaf me een kleine tour door zijn huis en toonde me de keuken, slaapkamer, badkamer en uiteindelijk weer de woonkamer. Hij liet me plaatsnemen op de bank tegen de muur en hij vroeg me ...
«1234...»