Nancy - 2b - Sex Verhalen

Nancy - 2b

... je. En toen verbrak je de relatie. Ik was zo verdrietig en ik weet dat het voor jou ook moeiijk was. Toch maakte je het uit. Ik weet nog wat je zei: van liefde alleen kun je niet leven. Die woorden ben ik nooit vergeten. Ik ben jou nooit vergeten. Ik heb zo vaak geprobeerd je weg te stoppen, het lukte niet. Daarom heb ik na jou ook nooit meer een andere vrouw gehad. Ik hield van je en was er zo ontzettend zeker van dat jij toen ook van mij hield. Toch wilde je niet met me verder. Je wilde een goed leven. En je was bang dat ik je dat nooit zou kunnen geven. Per slot van rekening werkte ik maar als boekhoudertje. Toen ik jou weer zag in hotel De With, ging mijn hart weer open. Ik had dat niet verwacht, maar het gebeurde. Ik hou zo veel van jou dat ik niets liever wil dan met jou verder te gaan. Alleen... ik weet niet of het kan. Ik weet niet of er toekomst voor ons kan zijn.”

Peter zweeg. Ernstig keek hij op Nancy neer. Hij zag haar vochtige ogen. Hij wilde haar tegen zich aandrukken, maar beheerste zich, zij het met moeite. Nancy richtte zich op en ging naast hem zitten. Ze draaide zich naar hem toe, haar benen in kleermakerszit.

Ze schraapte haar stem. Ze pakte zijn hand. Het kostte haar moeite te spreken. Ze was vol emotie. Peter wachtte geduldig. “Peter, lieve, lieve Peter. Ik hou van je. Nu, maar toen ook. Ik heb altijd van je gehouden. Net als jij heb ik het ook geprobeerd weg te stoppen. Ik heb andere mannen ontmoet, maar niemand kon tippen aan jou. Dat ik jou ...

... toen heb weggestuurd, was de grootste fout in mijn leven. Toen dacht ik: ik wil niet alleen liefde, maar ik wil ook een goed leven. Ik heb nooit verlangd naar een rijke man, maar wel naar een man met wie ik een comfortabel leven kan leiden. En ik dacht toen, dat jij die man niet kon zijn. Daarom vond ook ik het moment om dat tegen jou te zeggen zo moeilijk.” Ze was stil en dacht na. Ze probeerde zijn gezicht te lezen. “Peter, het was fout. Wat moet ik zeggen? Ik was jong? Ja. Ik was zelfzuchtig? Ja. Peter het was niet goed. Vorige week in Nederland, nu hier in Spanje, mijn liefde voor je is terug. Sterker dan ooit. Geen moment ben je meer uit mijn gedachten. Jij was toen en je bent nog steeds mijn grote liefde. Maar….” Weer was Nancy stil. Haar ogen vulden zich nu met tranen.

“Peter, geloof je me als ik zeg dat ik van je hou?”

Peter knikte. “Ik geloof je, want ik voel je liefde.”

Weer was het stil. “Lieve Peter, toen je vroeg of er toekomst voor ons is, begreep ik dat je ook dacht aan de reden dat ik je verliet. Misschien ben je bang dat ik je wil om wat je hebt. Ik begrijp dat. Maar het is niet zo. Ik wil je om wie je bent, niet om wat je bezit.” De tranen druppelden op haar wangen. “Je voelt m’n liefde en die is oprecht. Je moet me geloven dat mijn liefde voor jou de enige reden is, dat ik bij je bent. De enige reden.”

Van alles ging door Peter heen. Gevoelens tuimelden over elkaar heen. Hij voelde dat ze de waaheid sprak. Toen hoorde hij haar zeggen: “Maar als je ...