In de ijssalon - Sex Verhalen

In de ijssalon

... Ofschoon het gedrag van de vrouw best vreemd was, kwam Mirjam tot de conclusie om haar spel - haar aanbod - mee te spelen. Ze schonk het geschoren schaamdeel opnieuw haar onverdeelde aandacht, en ze wist dat als het haar teveel werd, ze gewoon weg kon lopen. Maar voor het moment was Mirjam van mening dat ze haar aandacht rustig op de vrouw, of beter haar kutje, kon richten. Ze moest erkennen dat deze situatie best wel opwindend aan het worden was, zo speciaal, dat ze zich achteraf voor haar kop zou slaan als ze deze waarschijnlijk eenmalige mogelijkheid zomaar afgeslagen zou hebben. Mirjam bekeek die vrouw niet alleen maar onder de gordel. De blik van de vrouw was weer op haar tijdschrift gericht, wat haar de kans gaf om haar beter te bekijken. Ze was een elegante verschijning, haar bruine haar opgestoken. Ze kon zich voorstellen dat de lange lokken tot over haar schouders zouden vallen. Ze was geen klassieke schoonheid, maar ja, dat is ook maar persoonlijk. Ze was in ieder geval niet lelijk. Mirjam moest bijna blozen, ze was zichzelf met de vrouw aan het vergelijken en zij vond zichzelf de knappere van de twee... Haar postuur was slank, voor zover ze het kon beoordelen, had de vrouw kleinere borsten dan zijzelf. Tja, en hoe haar onderlijf er uit zag, dat kon ze op haar gemak bekijken. Als die vreemde vrouw anderen zomaar haar honingpotje liet zien, kon dat betekenen dat ze kickte op flashen en misschien had ze ook wel lesbische neigingen... Waarom ze haar kutje zomaar ten ...

... toon stelde kon Mirjam zich niet voorstellen, maar stiekem bewonderde ze haar voor haar lef om het te doen. Mirjam keek nog eens om zich heen, zij was inderdaad de enige die een blik lager dan de navel van de vrouw kon werpen. De serveerster aan de bar was te ver weg, ze kon onmogelijk zien wat er zich hier afspeelde. En andere gasten waren er op dit moment niet, dus Mirjam was de enige die de aangeboden show kon bewonderen. Het tafeltje waar de vrouw aan zat, stond in een hoek van de ruimte, zijzelf zat met haar rug naar de wand, dus die kant was volkomen afgeschermd. Vanuit de rest van de zaak kon men wel het tafeltje zien, maar niet wat er zich achter of onder afspeelde. Misschien dat een nieuwsgierige blik van buiten op de vrouw geworpen kon worden, als je al geen hinder van het spiegelende effect van het raam zou hebben. Bovendien had de vrouw haar boodschappentas op de lege stoel naast zich geplaatst, zodat ze nog meer afgeschermd was. Alleen vanaf Mirjams tafeltje kon je met volle teugen van de door de vreemde vrouw aangeboden voorstelling genieten. De vrouw moest zich daar terdege van bewust zijn, en ze wist dus dat zij de enige was die de intieme presentatie zou kunnen zien.

Mirjam probeerde oogcontact met de vrouw te krijgen. Ze keek vragend en ze maakte schuchtere bewegingen met haar handen, alsof ze probeerde te zeggen dat ze verbaasd was over het gedrag van de vrouw en niet begreep wat haar doel was. De enige reactie daarop was een ondeugend glimlachje, waarna ...