1. Amsterdam....


    Datum: 10-2-2021, Categorieën: Hetero Auteur: Anoniem, Bron: Gertibaldi

    Jij en ik spreken af op een terrasje in Amsterdam....
    
    Het is mooi weer en ik zit al op het terras op je te wachten. Ik heb een rood soepelvallend rokje aan, rode schoenen met een hakje en een wit bloesje met een wit kanten bh eronder. Ik weet dat de bloes een klein beetje doorschijnt.... toch heb ik 'm vandaag aangetrokken.
    
    Mijn lippen zijn rood.
    
    Ik zit op het terrasje en kijk de richting in waar vandaan ik je verwacht. Mijn hart klopt sneller dan normaal. Ik neem af en toe een slokje van mijn glaasje rose en speel een beetje gespannen met het viltje dat op de tafel ligt.
    
    Dan rinkelt plotseling mijn mobieltje, ik buk om mijn tas onder mijn stoel op te rapen. Ik klap mijn telefoontje open en zeg 'Met Karin'. "Hey" hoor ik jouw stem. Mijn hart versnelt... "Hey" is alles wat ik terug kan zeggen...
    
    "Het staat je mooi dat rokje, ennuh....mmmmm een witte bh". Mijn hart stopt met kloppen...
    
    'jij ziet mij, maar ik jou niet' besef ik. Ik kijk om me heen, tot ik jou zie staan; tegen de gevel van het cafe, mobieltje aan je oor, een grijns van oor tot oor.
    
    We hangen op en jij loopt naar me toe. Ik ga staan, "hoi" zeg ik "Karin" ten overvloede, ik weet het.... "Hoi, Robert" zeg jij. Ik pak jouw uitgestoken hand en we buigen naar elkaar toe. Drie zoenen, nog netjes op de wangen. Ik ruik je... voel je stevige handdruk en voel je wang tegen de mijne.
    
    We gaan zitten en niet lang daarna komt de ober langs. Ik sla je gade terwijl je een biertje bestelt. Ik scan de man ...
    ... die ik inmiddels een beetje virtueel ken, maar nu in levende lijven tegenover zit. Het bevalt me wat ik zie....
    
    Ons contact gaat verder waar het virtueel is gebleven; we stellen elkaar vragen en vertellen over ons leven en bezigheden. Het voelt steeds vertrouwder, gemakkelijker, de spanning heeft plaats gemaakt voor een prettige opwinding. Ik zie jou af en toe naar mijn borsten kijken, ik zie je guitige blik en je lieve glimlach. Ik voel me prettig in je gezelschap.
    
    We praten een hele tijd en besluiten dan het terrasje te verlaten.
    
    Pratend wandelen we zonder doel samen door de straten van Amsterdam. Af en toe raken onze armen elkaar. Het is druk, soms lopen we dichtbij elkaar, soms wat verder bij elkaar vandaan. In een drukke straat met veel auto's kunnen we niet verder meteen lopen.
    
    Heel even staan we stil, we staan dichtbij elkaar zonder elkaar aan te raken. Dan leg jij jouw hand tegen mijn rug en leidt me weer verder. Ik voel je hand nog tijden op mijn rug, door mijn bloesje heen op mijn blote huid, al heb jij 'm allang weggehaald.
    
    Weer even later staan we opnieuw stil, een auto passeert. We kijken elkaar aan. In een opwelling buig ik me naar je toe en geef je een zacht kusje op je wang. Je glimlacht en beantwoordt mijn kusje met een nieuwe kus. Dit maal raken onze lippen elkaar, heel zachtjes, heel onderzoekend. De wereld draait verder, de mensen om ons heen vervolgen hun weg, de auto's rijden door de straten, maar bij ons staat alles even stil. Na de tweede ...
«1234»