Tom in het hoge noorden (2) - Verhuizen - Sex Verhalen

Tom in het hoge noorden (2) - Verhuizen

... gaan lijkt me ook niet ideaal” vertelde ik haar. Ik hoorde haar nadenken over de telefoon en ze vertelde me dat ze daar misschien wel een oplossing voor wist. Familie van haar runde een bed & breakfast vlakbij de zaak en ze dacht dat ze wel wat zou kunnen regelen op korte termijn. En als ik daar dan eenmaal in de buurt was, was het makkelijker om iets te zoeken dan via het internet. Misschien wisten de andere werknemers wel wat. Je wist het maar nooit. Het was nu donderdag en ik sprak af met haar dat ik zondag die kant zou opkomen en tijdelijk mijn intrek zou nemen in het pension van haar familie en dat ik dan maandag met werken zou kunnen starten. Ze vond het allemaal fantastisch dat ik het zo op korte termijn kon regelen. Ze sloot af met de woorden dat ze uitkeek naar mijn komst. Ik hing de telefoon op met de gedachte “ja, mijn komst, dan kan jij misschien wel weer komen” en lachte in mezelf. Buiten scheen de zon en het leven was mooi.

De vrijdag en zaterdag besteedde ik aan het verzamelen van mijn spullen en het regelen van praktische zaken zoals het opzeggen van de huur. Ik besloot alleen het hoognodige mee te nemen en de rest van de spullen, die ik daar wilde hebben, te verzamelen in dozen en klaar te zetten zodat ik die, als ik wat gevonden had, makkelijk kon ophalen. De grote spullen in mijn appartement waren sowieso aan vervanging toe dus die kon ik misschien wel achterlaten. Het enige grote dat ik mee wilde nemen was mijn bed. Mijn grote trots. Het was een bed ...

... van 2.20 bij 2.20 meter. Een enorm ding dus. Ik had het bed destijds in een opwelling gekocht en had er nog nooit een moment spijt van gehad. Veel was er al op gebeurd, teveel om nu op te noemen. Dus het bed zou zeker meegaan. De rest van de spullen, kasten, tafels, stoelen, bank, enz. , die hadden geen emotionele waarde. Mijn kleren nam ik zo goed als het kon mee die zodat ik geen problemen zou ondervinden om elke dag iets geschikts te vinden om aan te trekken. Ik wist absoluut nog niet welke dresscode ze hadden daar dus van alles ging mee. Beetje apparatuur wat ik had en keukengerei en dergelijke waar ik altijd blij mee was geweest, pakte ik in de dozen en zette deze klaar. Het enige van elektronica wat ik mee zou nemen was mijn laptop. Want zonder internet en email zou ik niet kunnen overleven. Ja, ik was echt een man van deze tijd.

Ik maakte een afspraak met de verhuurder van mijn appartement. Gelukkig kon hij die vrijdag direct langskomen. Het bleek dat hij net die dag een aanvraag had gekregen voor een appartement zoals die van mij. Ook hier had ik dus weer geluk. En nog meer geluk hebbend meldde hij mij dat die persoon echt helemaal niets had en bereid was om voor een kleine vergoeding de spullen over te nemen als ik die wilde laten staan. Helemaal perfect natuurlijk. Ik was blij dat ik het appartement niet leeg hoefde op te leveren, de verhuurder blij dat hij niet alles hoefde te controleren en leeg op te leveren aan de nieuwe huurder en de nieuwe huurder blij met ...