onderdanig kantje - Sex Verhalen

onderdanig kantje

... hij me toe. Ik rechtte me maar bleef geknield. Reetmans draaide zich om. “Bek open”. Ik opende mijn mond. “Wijder open”. Ik spande mijn kaken, wat was hij nu weer van plan? De straal pis spoot tegen mijn gehemelte voor ik de reflex had mijn mond te sluiten, maar de venijnige kneep in mijn tepel (maatje kende mijn zwakke plek) deed me naar adem happen waardoor ik niet anders kon dan deze vernedering tot het einde te ondergaan, proestend en uitspuwend. Ook maatje, uitgenodigd door Reetmans, plaste in mijn slettenbek, mijn gezicht, mijn haar. Ik was werkelijk met plas gedoucht en voelde me vies en vernederd, nog meer toen ik beide pislullen proper moest zuigen. De zilte smaak van pis in mijn bek, de geur van een urinoir… ik had er alles voor gegeven opdat iemand de douchekraan zou opendraaien.

Maatje trok me bij mijn haar recht. We stapten de douche uit, die achter mijn rug werd opengedraaid zodat volgende gebruikers een propere douche hadden. Ver uit de buurt gingen we niet, want iets verder was in een vierkante ruimte een stenen tafel. Hier moest ik voorover gebukt op steunen. Ze was net van maat om anaal gebruikt te worden en gelijk oraal iemand te bevredigen. Ik ga jullie niet vervelen met wat jullie al kunnen raden: mijn beide openingen werden soms brutaal, soms met compassie ...

... misbruikt. Zowel voorover gebogen als op mijn rug liggend. Waar mijn meesters hun energie vandaan haalde en de wilskracht om net niet klaar te komen… dat moet jaren ervaring zijn.

Ik had niet gehoord dat de deur van de stoomruimte was opengegaan, en ik was ook wel te ver van de wereld af om wat dan ook te horen behalve het hijgen en de bevelen van mijn bezitters. Ik reageerde dan ook geschrokken toen ik me op mijn knieën moest zetten: ik werd ruw omgedraaid en keek recht op een zwaargebouwde, gespierde jonge man, jonger dan ik. Deze was zijn blinkende genotsstaaf aan het strelen, een griezelig groot geval. “Afzuigen”, beval Reetmans. Ik wist niet dat ik mijn mond zo ver kon opensperren maar ’t lukte me zijn knots te omvatten. Van zuigen kon amper sprake zijn, ik had eerder braakneigingen en kokhalsde telkens hij dieper duwde. Gelukkig was hij snel verveeld daarmee en trok hij zich terug. Ondanks het aandringen van mijn bezitters dat hij me zou berijden – ik trilde van schrik bij het idee, ik zou wellicht in geen dagen nog kunnen zitten of erger – ging hij op hun voorstel niet in, integendeel. Hij trok me recht en ging met me naar de douche waar hij waakte tot ik me grondig gewassen had. “En nu wegwezen”, zei hij.

Goede raad moet je volgen en wat later zat ik in de auto, en reed dit verhaal uit.