1. Uitverkorenen


    Datum: 3-2-2021, Categorieën: Fantasie Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend

    ... had een zachte stem, maar had ook duidelijk de leiding. Ze voelde zich lichtelijk op haar gemak, al wist ze niet waar ze was. Ze herinnerde zich nog de stemmen die ze eerder gehoord had, maar durfde er niets over te vertellen. Ze had überhaupt nog niets gezegd. ,,Wat is je naam?’’ Vroeg de man haar toen, zoals het haar al eerder gevraagd was. Van schrik kroop ze weg in de hoek. De man lachte alleen lieflijk naar haar en probeerde haar gerust te stellen. ,,Ik doe je niets. Echt niet.’’ De grot was maar heel klein. Een houtenpoortje aangevreten door de rot hield de ruimte afgesloten. Door de kieren en gaten zag ze dat het buiten stormde. Daar moest de rest zijn, die ze net hoorde, maar niet meer zag. De man zag haar naar buiten kijken. ,,Je moet blij zijn dat je nog leeft.’’ Stelde hij toen wat directer. Hij floot daarna op zijn vingers. ,,Kevin! Breng haar wat te eten en te drinken, wil je.’’ Riep hij dan hard naar buiten en hij zuchtte er even bij. ,,Rust maar gewoon uit.’’ Samentha keek even later in de ogen van een verbaasde en jongere man die haar wat te eten en te drinken kwam brengen, en was zelf net zo verwonderd over de aantrekkelijkheid van beide mannen als dat zij dat van haar waren. Ze sliep alweer snel nadat ze niet veel later alleen gelaten was. Ze kon de rust wel gebruiken.
    
    -
    
    Ze werd wakker later op de avond. Het was donker en ze was alleen. Dat dacht ze in eerste instantie. Ze voelde zich erg goed. Te goed. Ze was dan ook niet alleen. Onder een oud ...
    ... dekentje op een jutenzak was ze in slaap gevallen. Het dekentje bedekte niet meer haar hele lichaam. Wat voelde ze zich toch goed. Toen hoorde ze de zachte geile zucht van een ander en had ze pas door wat er aan de hand was. Haar borst voelde goed. Ze werd dan ook aangeraakt. Ze schrok en draaide zich snel om, en keek daar in de ogen van de jongere man, die een hand onder haar shirt had geplaatst via de hals, en die zijn andere hand gebruikte om zich af te trekken. De jongen leek betoverd door haar schoonheid, en reageerde in eerste instantie ook niet op haar wakker worden. Dromerig keek hij naar haar terwijl hij zich langzaam aftrok. Samentha wist niet hoe ze moest reageren. De hand op haar bost vertroetelde haar op de juiste manier, en haar mond ging ook al snel open staan en zachtjes pufte ze zwoel wat mee. Ze leek zich niet te realiseren wat er precies aan de hand was. Maar zoals de schoonheid van Samentha betoverend werkte op de man, werkte de grootte en dikte van de β€˜jongeheer’ van de jongeheer betoverend op haar. Dit was ongekend. Dat ze hier zo op reageerde. Dat ze dit fijn vond. Dat ze niet schrok. En dan was het ook nog eens ongekend hoe groot de lul was die voor haar ogen werd afgetrokken. Ze bleef liggen en stopte hem niet. ,,Wat doe je?’’ Vroeg ze hem wel fluisterend nog in licht ongeloof. De jongen leek daar toch even van wakker te schrikken en trok zijn hand terug. ,,Sorry!’’ Zei hij toen snel en keek verschrikt naar het mooie schepsel voor hem. ,,Nee, geeft niet.’’ ...