1. Anna


    Datum: 30-1-2021, Categorieën: Romantisch Auteur: Peter, Bron: Opwindend

    ... schamen dat ik naakt en hulpbehoevend was. Na een minuut of 10 stak Anna haar hoofd even om de hoek om te kijken hoe het ging. 'Ja, ik kom weer wat bij, maar het zal straks vast weer even minder worden.' 'Weet je, ik blijf gewoon hier. Je roept maar als je iets nodig hebt.'
    
    Wat ik al vermoedde werd waarheid: de koorts kwam hard terug. Ik begin te rillen en wilde snel weer naar bed, maar alleen uit bad kwam ik niet. De hulp van Anna had ik echt nodig. 'Doe maar rustig aan, ik help je graag', probeerde Anna me gerust te stellen. Ik had niet veel keuze. Terwijl ik probeerde overeind te blijven staan, droogde Anna me af. Van top tot teen. En ook mijn penis sloeg ze niet over. Óf ik herinner het me niet meer goed door de koort óf ze was echt in verhouding lang bezig met het afdrogen van mijn intieme zone. Het was wel een vreemd tafereel. Een nadere vrouw op haar knieën voor me met haar handen aan mijn lid. Al zat daar wel een handdoek tussen...
    
    'Oh ik heb geen schone kleren voor je gepakt, stom', verontschuldigde ze zich. 'Geeft niet', bibberde ik, 'maar ik wil nu graag in bed liggen. Die kleren komen zo wel.'
    
    Als strompelend, leunend op Anna, bereikte ik mijn bed. Daar nam ik nog een paracetamol en was snel in slaap.
    
    Een paar uur later, werd ik wakker en zat Anna op rand van het bed te lezen. Ik denk niet dat ze al doorhad dat ik wakker was, dus had ik even de tijd om ongestoord naar haar te kijken. Ze had haar donkerbruine haar los, dan was ze op haar mooist. ...
    ... Haar ogen straalden terwijl ze las, blijkbaar een leuk boek. Ineens besefte ik dat ik nog steeds geen kleren aan had. Op zich niet erg, omdat ik onder de dekens lag. Nu ik me iets beter voelde, vond ik het toch wat ongemakkelijk. 'Oh, je bent wakker! Hoe voel je je?' Met dezelfde stralende ogen keek ze me aan. Ik merkte dat onder de dekens iets om aandacht vroeg en dat maakte me onzeker. 'Ja, wel iets beter gelukkig. Fijn dat je me wilde helpen.' 'Oh graag gedaan hoor! Kleine moeite! Oh ja, ik heb inmiddels een shirt en boxer gevonden in je kast. Wil je die nu aandoen?' Dit was lastig: gezien het groeiproces onder de dekens wilde ik liever zo blijven liggen, maar welke verklaring moest ik daarvoor verzinnen? Ik besloot tot een tussenweg. 'Ik doe eerst wel even mijn shirt aan', zei ik terwijl ik de dekens tot mijn middel terugslag en overeind kwam zitten. Anna deed het shirt over mijn hoofd en hield de mouwen zo dat ik makkelijk mijn armen erdoor kon steken. Daarna trok ze langzaam het shirt naar onder terwijl ze met de achtekant van haar handen over mijn borst en buik streelde. Dit zorgde voor een zeer aangename tinteling in mijn buik en daar moet onder. Ik rilde er zelfs wat van. 'Oh sorry', stamelde Anna wat ongemakkelijk 'dat was niet de bedoeling'. Ik zag dat ze een kleur kreeg. 'Geeft niet', stelde ik haar gerust. En om mijn woorden kracht bij te zetten legde ik mijn rechter hand op haar linker bovenarm. Zijn legde haar rechter hand weer op mijn hand en bracht mijn hand ...