Hardlopen In Het Bos - 1 - Sex Verhalen

Hardlopen In Het Bos - 1

... aanschouwen. In no-time is mijn lul weer stijf, nooit had ik verwacht dat het plassen van een meid mij zo zou kunnen opwinden. Ik stap onder de douche en voordat ik mij begin te wassen, begin ik eerst met mijn harde lul te spelen. Het duurt nog geen twee minuten voordat ik mijn zaad tegen de douchewand aan spuit. Drie, vier dikke stralen zaad doen het glas van de douchewand vertroebelen. Ik wist dat het geen alledaags hardloop tafereel is om zo'n prachtige meid te mogen aanschouwen tijdens het plassen, maar hoopte toch zeker dat ik het ooit weer zou mogen aanschouwen.

Twee weken ging er voorbij waarin ik uiteraard niet het geluk had om dat weer te mogen aanschouwen. Wel was ik nu goed op de hoogte van mijn conditie en rende dan ook meer dan een uur rondjes in het bos met de nodige rustpauzes. De mysterieuze jongedame in kwestie heb ik ook niet meer zien rennen en dat vind ik jammer. De afgelopen twee weken heeft ze mijn gedachten behoorlijk in de greep gehouden.

Het is zaterdag, een uur of 11 's ochtends als ik de deur weer achter mij sluit voor een nieuwe hardloop ronde. Vandaag wil ik mezelf pushen tot de limiet en heb dan ook een mooi lang parcours in gedachten. Ik hou het zo'n half uur vol voordat ik even pauze neem. Toevallig ben ik via een omweg op dezelfde plek uitgekomen als waar ik ruim twee weken geleden ook even heb staan plassen en het mysterieuze meisje heb mogen aanschouwen. Ik hoef niet echt nodig te plassen maar besluit, op hoop van zegen, weer op die ...

... plek te gaan en laat mijn half-harde lul weer lekker genieten van de buitenlucht. Vanzelfsprekend tref ik de dame in kwestie niet weer aan hier en ga dan ook, met een lichte bobbel in mijn broek weer verder.

Het is de laatste 1,5 kilometer van mijn 12 kilometer rondje door het bos als ik op een kruizing afren waar ik linksaf sla. Ik zie van rechts een andere hardloper naderen en laat netjes deze hardloper voorgaan. Het is een kleinere meid, met een zwart hardloop broekje en een donkerblauw shirtje. Even slaat mijn hart over, dat is het meisje wat ik eerder zag! Ik loop achter haar het pad in wat terug leid naar de stad. Als ik naast haar kom lopen kruizen onze blikken elkaar en ik smelt direct in die mooie blauwe ogen van haar. Ik kijk haar lachend aan en de combinatie van zenuwen en vermoeidheid zorgen ervoor dat er een heel stotterende hijgende 'hey' uit mijn mond komt. Meer dan een zwaar zuchtende hey kwam er ook niet bij haar uit, ze was ook overduidelijk uitgeput. Ik probeer wat small talk om het ijs te breken maar krijg er slechts onverstaanbaar gebrabbel uit.

Ze vertraagd haar tempo tot loopniveau en ik vertraag met haar mee. "Ook... zo ontzettend.. uitgeput?" vraagt ze dan. Even blijft het stil, we moeten beide op adem komen voordat we enigszins verstaanbaar zijn. "Ja", zeg ik, "niet gewend om zo'n afstand te lopen." zeg ik tegen haar. "Jij ziet er anders ook flink vermoeid uit". Ze antwoord dat ook zij een langere route dan normaal gelopen heeft en haalt haar ...