vrolijk kerstfeest - Sex Verhalen

vrolijk kerstfeest

... ‘Wat moet je hier in ons huis? Kom je inbreken?’De man kijkt verdwaasd rond en kijkt recht in de hemelsblauwe ogen van Jessica. Hij kijkt haar geschokt aan, maar hetzelfde geldt ook voor Jessica. Het is alsof het tussen hun twee vonkt.

Jessica bloost, als de man haar eens goed aankijkt.

‘Ik kwam hier niets stelen, Jessica. Kijk maar eens goed naar me, dan weet je wel wie ik ben!’‘Hoe weet je mijn naam?’‘Ik weet wel meer van je, Jessica. En ik weet ook, dat je vroeger altijd er heilig van overtuigd was, dat de kerstman bestond. De brieven, die ik van je heb gehad, waren altijd leuk om te lezen. Het is alleen jammer, dat je moeder het zo nodig vond om je te vertellen, dat ik niet bestond. Hoe oud was je toen? 10 Jaar?’

Jessica kijkt geschokt. ‘Dat kan iedereen wel vertellen!’‘Ah, je wilt bewijs? Laat ik eens kijken, toen je negen was, wilde je per se een Mama’s First c***d. En die heb je ook gekregen. Maar je wilde ook een hondje, en die heb je niet gekregen.’

‘Hoe weet jij dat?’‘Omdat ik Lucas Santa ben, de zoon en opvolger van de kerstman. In tegenstelling wat iedereen gelooft, zijn we niet echt onsterfelijk, maar wordt onze familietraditie overgedragen van vader op zoon. En daardoor weet ik alles wat mijn vader over jou wist.

En dit is nu mijn tweede kerst, maar dat ik op deze manier hier zou stranden, dat zou ik nooit hebben kunnen vermoeden. Ik heb nog steeds hoofdpijn, van waar je me geslagen hebt! Je hebt flink wat kracht in die armen van ...

... je!’

Jessica staat met open mond te kijken. Ze weet geen woord uit te brengen. Ze bekijkt de man eens goed. Oud is hij nog niet, misschien net 20 en zeker aantrekkelijk. Opeens beseft ze, dat ze niet veel meer aan heeft, dan een nachthemd en een badjas. En dat schijnt deze man ook te merken, want ze voelt iets roeren en prikken tegen haar kont.

De man verontschuldigt zich: ‘Sorry, ik ben ook maar een man en als er zo’n mooi meisje op me zit, dan kan ik het niet helpen, dat ik daar bepaalde gedachtes van krijg.

<Jessica bloost. Haar wangetjes worden flink rood. Ze gaat snel van hem af en helpt hem overeind. Maar hij is nog niet in staat om te blijven staan. De deegrol heeft goed zijn werk gedaan.

<BR>

<BR>Ze zet hem op de bank neer en vraagt: ‘Wil je misschien een aspirientje of iets te drinken?’

‘Wat te drinken zou goed zijn. Ik kan geen medicijnen slikken, omdat ik dan mijn magie zou verliezen.’‘Ow, dat moet natuurlijk niet!’

Dan slaat ze haar hand voor haar mond en zegt: ‘Maar hoe moet dat dan met al die pakjes, die je nog moet bezorgen?’

‘Dat lukt wel, alleen zal het nu wat langer duren, dan normaal. Tenzij je me wilt helpen, dan zal het wel wat sneller gaan.’Schuldbewust zegt ze meteen: ‘Ja, dat is het minste wat ik kan doen!’

Ze haalt hem vlug een glas water en geeft hem die. Hij haalt een klein zakje uit zijn jas, waar een goudkleurig poeder in zit. Hij doet wat in het water, wat daardoor ook goudkleurig wordt en begint te fonkelen. ‘Ik dacht dat je geen ...