1. Wat Begon Als Afscheid - 3


    Datum: 9-1-2021, Categorieën: Werk Auteur: Lola, Bron: Opwindend

    Naarmate de week vordert merk ik dat ik al snel verslaafd begin te raken aan je aandacht. Het voelt belonend om je goedkeurende blikken te krijgen, en ik merk dat ik er voldoening uit haal om elke dag weer een outfit uit te kiezen waarvan je weet dat hij voor jou is. Niet opvallend voor de rest, maar wel voor jou: soms zit er geen slipje onder, soms is het decolleté net iets te diep om professioneel te zijn en soms sluit hij naadloos aan op mijn rondingen. Jou ontgaat niets.
    
    Inmiddels heb ik mezelf ook de gewoonte aangeleerd om mijn mailhistorie met enige regelmaat te wissen. Als iemand onze dagelijkse mailtjes onder ogen komt, dan kunnen we beide denk ik per direct onze spullen wel pakken. Er wordt nog maar weinig gewerkt ;)
    
    Wanneer ik deze ochtend op kantoor kom, is het alleen nog even geen fun. De sfeer is druk en ik merk dat er iets aan de hand is. Al snel kom ik erachter dat mijn hulp die dag nodig gaat zijn op een andere locatie en ik zucht. Jammer, daar gaat weer een dagje flirten en plagen. Ik loop naar mijn plek om nog wat te doen voordat ik vertrek en kom je tegen bij de koffieautomaat. Je ziet aan me dat ik niet op m’n best ben en kijkt me vragend aan.
    
    “Oh hou maar op,” zeg ik. “Ik moet straks naar de andere vestiging. Problemen.”
    
    “Is dat zo? Lekker dan, zo in je laatste weken. Het is maar goed dat ik ook die kant op moet.”
    
    Wacht, wat? Verstond ik je nou goed? Nu is het mijn beurt om jou vragend aan te kijken en terwijl ik je blik opzoek zie ik een ...
    ... duivelse grijns op je gezicht verschijnen. Mijn slechte humeur verdwijnt als sneeuw voor de zon en ik beantwoord je veelbetekenende blik met een lach. Zit het toch weer mee vandaag.
    
    “Dan kunnen we net zo goed samen rijden, vind je niet?” vraag ik. Ik voel mijn kutje alweer nat worden. Je knikt. “Ik zie je over een kwartier.” Met een knipoog loop je je kantoor in.
    
    Wauw. Wat een helse dag beloofde te worden, is ineens een stuk aantrekkelijker geworden. Het is ongeveer een half uur rijden, wat ons dus sowieso een uur privétijd geeft. En als we nou op de terugweg nog wat file meepakken is het helemaal een feest.
    
    Terwijl ik me gereed maak voor vertrek en nog wat laatste telefoontjes pleeg, fantaseer ik over ons ritje. Ik zit alleen in mijn kantoor en kan het niet laten om mijn jurkje omhoog te schuiven en even met mijn klitje te spelen. Voorspel. Een kwartier later loop ik vol spanning en geilheid naar de auto toe waar we mee naar de andere locatie rijden. Ik zie aan je dat ik niet de enige ben die zich zo voelt. Fuck, ik zou je het liefst gewoon hier bespringen, voor de ogen van iedereen die het maar wil zien.
    
    “Klaar voor?” Je schudt me weer even wakker.
    
    “Yes. Laat die roadtrip maar beginnen.” Ik grijns.
    
    “Mooi. Ik rij wel,” zeg je, terwijl je instapt. Maar goed ook, denk ik nog bij mezelf. Ik weet niet of ik de kracht en concentratie heb om op de weg te blijven letten als de rollen omgedraaid hadden geweest. Ik neem plaats op de bijrijdersstoel en leun ontspannen ...
«1234»