Het Derde Wiel - Sex Verhalen

Het Derde Wiel

Wat anders.

,,Ik geef het op. Ik ben er even klaar mee.’’ zuchtte ik hunkerend naar haar aandacht. Ze begon me al zachtjes uit te lachen.

,,Je bent niet goed genoeg voor ze.’’ troostte ze me dan meteen. Ze had vast gelijk. Ik was blij dat het niets geworden was, en dat ik zo weer wat aandacht van haar kreeg. Er was er maar één goed genoeg voor mij, en dat was zij. Alleen dacht ze er zelf zo niet over. Niet zo over mij.

-

,,Kom je vanavond anders weer een keertje bij ons langs. Het is lang geleden.’’ bood ze me voorzichtig aan. Ik schoot ook meteen in de lach. ,,Ik weet dat je Daan niet mag, maar hij is echt niet zo verkeerd.’’ Ze wist precies waarom ik in de lach schoot. Ik vond haar vriend inderdaad niet zo aardig. hartstikke onterecht. Want het was een hartstikke aardige gozer. Maar ja, zij moest van mij zijn en niet van hem. Toch snapte ze dat nooit. Jessica kon een beetje naïef zijn. En dat terwijl ik haar jaren terug al had verteld hoe leuk ik haar vond. Dat ik zelfs van haar hield. Ach ja, dat lijkt dan alweer zo lang geleden. Zeker voor iemand die het niet dagelijks bezig houdt. Voor iemand zoals Jessica. Maar voor iemand zoals ik, iemand die er continu aan dacht, aan haar, leek dat nog helemaal niet zo lang geleden. Wat was zes jaar nou?

-

,,Misschien moet ik gewoon voor een hoertje gaan. Fuck relaties.’’ uitte ik me nog, doelende op sletjes, niet hoertjes. Daar kon zij dan weer kostelijk om lachen.

,,Nee, joh. Niet doen, joh.’’ zei ze dan wel ...

... snel. Jessica zag me niet graag met een ander. Zeker niet met een hoertje, een sletje. Sterker nog; ze vond het vast niet erg dat mijn blinddate weer niet was komen opdagen. We waren vrienden. Maar het lag gecompliceerd. Natuurlijk. Ik had nog nooit een relatie gehad. Mijn vriendschap met Jessica kwam nog best dichtbij, vond ik zelf. Wat ik voor haar voelde kon ik niet in woorden uitdrukken. Dus deed ik dat ook nooit. Ik had altijd wel moeite me uit te drukken als zij in de buurt was. Maar op zo’n moment, waarop ik me toch kwetsbaar opstelde, kwamen we beiden wat losser naar elkaar. Ik zocht daar verder niets achter. En dan bedoel ik dat ik dat juist wel doe, maar het liever niet doe. Valse hoop.

-

,,Hey Jas, hoe is het?’’ Jasper is m’n volledige naam. Jessica noemde me altijd al Jas, dus nu Daan ook, blijkbaar. Gaf niets. Ik glimlachte naar hem, reikte zelfs m’n hand uit, en was blij te zien dat m’n goede voornemens ook uitkwamen. Ik had me voorgenomen vriendelijk te zijn. Het was al heel wat voor me. In hun appartementje werd ik verwelkomd door Daan en zocht ik even naar Jessica, die niet veel later de keuken uit kwam gelopen met een schort nog om haar heerlijke lijf heen.

,,Hey, je bent er.’’ groette ze me dan enthousiast en zelfs dankbaar. Ik kreeg een knuffel en vergat daarbij nog te ademen. Dit was fijn. Maar toen liet ze los en ging ze naast haar mannetje staan en sloegen ze een arm om elkaar heen. Dat was dus minder fijn.

,,Biertje?’’ vroeg hij dan.

,,Ja, ...