Mini - 96 - Sex Verhalen

Mini - 96

Ik werd wakker door gekriebel in mijn gezicht en een paar lippen op de mijne. De lippen lieten even later los en produceerden de woorden: “Goedemorgen, schone slaper…” Ik opende mijn ogen en keek in de blauwe kijkers van Joline, vijftien centimeter bij me vandaan. “Hé schatje… goeiemorgen. Dát is lekker wakker worden.”

Ze glimlachte. “Heb je wel verdiend na gisteren. Heb je lekker geslapen?” Ik knikte. “Heerlijk. Jij ook?” Ze knikte. “Ik moest vannacht alleen Balou van me afslaan. Die zat met één poot al in m’n slipje.” Ik gaapte. “Zou ik ook doen als ik hem geweest was. Anderhalve week alleen en dan getuige zijn van twee vrijpartijen… Tja, en als Kees dan ligt te snurken…”

Joline snoof. “Jullie kerels zijn allemaal hetzelfde. Denken maar aan één ding: hoe kom ik zo snel mogelijk in het slipje van het meisje? Viespeuken.” Ik trok haar tegen me aan en draaide haar onder me. “Hé dame, ik heb daar een week over gedaan. Da’s best netjes. En Balou is nog veel netter: die heeft er járen over gedaan. Dus: niet alle kerels over één kam scheren!” Ik kuste haar zachtjes.

Toen ik losliet glimlachte Joline breed. “Wat lig jij te lachen?” Ze giebelde: “Als het aan mij had gelegen, Kees, was je de eerste avond al in m’n broekje gekomen…” Ik keek haar aan. “Op jouw bank?” Ze knikte. “Zeker weten. Of het op de bank zou zijn, weet ik niet, misschien wel in bed, maar ik wilde je toen al…”

Ze bloosde lichtjes. “Joline Boogers: regelmatig zeg jij: ‘Ik ben een net meisje.’ Nu ik dit ...

... weet, begin ik daar aan te twijfelen.” Ze trok me naar zich toe. “Ik bén een net meisje, Kees. Alleen bij jou ben ik een vreselijk erotische vrouw…”

Ze kuste me. Toen ze me losliet bleef ze me aankijken. In haar ogen zag ik even twijfel, maar die overwon ze blijkbaar. “Kees…?” “Wat is er, Joline?” Ze aarzelde even. “Wil je vanavond héél intensief met me vrijen, Kees? En me laten voelen dat ik helemaal van jou ben?” Ik keek haar aan: haar ogen waren nu verlangend. “Wil je dat écht?” Ze knikte. “Oké, dan doen we dat. Vanavond ben je van mij.” Ze kuste me. “Dank je wel… Zal ik nu koffie maken?” “Nog even niet. Hier blijven jij.”

Ik boog me over haar heen en likte haar lippen. “Ik hou van jou, Joline Boogers. Zul je dat niet vergeten?” Haar tong kwam me even tegemoet. “Nooit, Kees Jonkman. Wij zijn een team. Tot en met de bingo.” Ik schoot in de lach. “Ja. In Huize Levensavond.” Ze gniffelde en kwam overeind. “En nu: koffie. Daarna lekker ontbijten. Dan ga ik de was doen, jij maakt de buitenkant van de camper schoon, vult bij wat er bijgevuld moet worden en rond een uur of twaalf rijden we naar Malden, oké?”

Ze liep naar de keuken. “We hebben nog croissantjes, Kees… Ham en kaas er in?” “Lekker!” Een paar minuten later kwam ze terug met de koffie. “Croissantjes zijn over vijf minuten klaar.” “Lekker!” Ze keek me aan. “Wat is er zo lekker, Kees?” Ik tikte op haar billen. “Jij. In je mooie slipje en je dunne nachtpon. Ik zie je slipje, ik zie je tepels, je loopt prachtig, je ...