1. Caitlin - 5


    Datum: 26-12-2020, Categorieën: Fantasie Auteur: snoopy, Bron: Gertibaldi

    Een aandachtige lezer heeft mij gemeld dat het bezoek van Johny en Mathijs aan het appartement van Caitlin nog niet werd weergegeven, en ja hoor, daar ben ik mij ten volle van bewust. Dus wat ik hier kom te schrijven, past perfect tussen de delen Caitlin 2 en 3.
    
    Op dit nachtelijke uur was het volslagen stil in het blok waar Johny en Mathijs zich bevonden. Op kousenvoeten arriveerden ze aan het appartement van mevrouw Dejonghe. Johny hield de sleutelbos stevig vast en naderde de deur. Op goed geluk probeerde hij de eerste sleutel. Meteen de juiste. Dat beloofde voor straks. Het geluk was met hen. Aarzelend en heel behoedzaam draaide Johny de sleutel om zodat de deur op een kier kon worden gezet. Oef, zover waren ze al. Zich bewust dat het moeilijkste nog moest komen, openden ze beetje bij beetje voorzichtjes de deur. Geruisloos gleden ze naar binnen en knielden neer om eerst gewoon te geraken aan de duisternis om hen heen. Het was er dreigend stil. Gelukkig piepte de maan af en toe van tussen de wolken zodat ze zich na een tijdje een beeld konden vormen van de indeling van het appartement. Mathijs was ook op alles voorbereid en floepte een zaklantaarn aan die een wazig dimlicht verspreidde. Niets om ongerust over te zijn. Ze wisten met zekerheid dat mevrouw Dejonghe zich in dromenland bevond. Beiden stonden op en schreden verder het appartement binnen er op toeziend nergens tegen aan te stoten. Ze passeerden de open keuken en de zithoek om vervolgens de slaapruimte te ...
    ... betreden. Het was een halfopen appartement met verschillende leefhoeken. Zo was het slaapvertrek eigenlijk een verlengstuk van de zithoek. Daar ontwaarden Johny en Mathijs het bed waarin mevrouw Dejonghe lag te slapen. Ze voelden de stilte om zich heen en durfden nauwelijks nog te ademen. Ze luisterden gespannen en gehurkt om er zeker van te zijn dat hun aanwezigheid niet was opgemerkt. Ze hoorden het diepe zuchten van mevrouw Dejonghe die in een diepe slaap was verzonken. Toen haalde Johny iets uit zijn rugzak. Met vaardige hand hield hij een injectienaald vast. Thuis hadden ze alles uitgeprobeerd en afspraken gemaakt over wie wat en hoe zou doen. Zijn vader was de schoolarts, moet je weten. Dat verklaart al heel wat, niet ? Eén injectienaald met wat vloeistof zou zijn vader niet missen. Daardoor konden ze nu ongestoord en in volstrekte stilte hun snode plan ten uitvoer brengen. Haha, hun actie zou later nog veel ophef veroorzaken. Vooral mevrouw Dejonghe zou in nauwe schoentjes komen te zitten. Maar dat was hen een zorg. Dat juffertje moesten en zouden ze klein krijgen. Niet voor een beetje, maar helemaal ! De jonge snaken hadden geen wroeging of spijt. Neen, ze waren niet aan hun proefstuk toe. Reeds menige andere jonge meid had kennisgemaakt met hun wrede praktijken. Het was telkens weer een huzarenstuk om van een net, preuts en evenwichtig juffertje , een weerloos, losbandig en geil wezentje te maken. Opnieuw voelden ze hoe intens hun jongenslijf reageerde op het vooruitzicht ...
«1234»