Shaniqua En Suzanne - Sex Verhalen

Shaniqua En Suzanne

Op haar gemak borstelde de 22-jarige, donkere Shaniqua haar krullend afrokapsel dat als een bol op haar hoofd zat. Ze was 1.70 meter, mollig en woog ruim 100 kg. Ze had enorme billen en droeg een f-cup voor haar grote borsten. Ze werd geboren in de Democratische Republiek Congo, maar emigreerde met haar ouders naar Nederland, toen ze net drie jaar was. Om haar forse buik en grote billen iets te verbergen, droeg ze bijna altijd een jurk of rok. Niet dat ze zich schaamde voor haar lichaam, maar een jurk of rok zat gewoon lekkerder. Ze maakte zich klaar om naar de supermarkt te gaan die vlak bij haar flat lag. Ze ging altijd naar dezelfde en daar had ze een goede reden voor. Op de vleesafdeling van deze supermarkt werkte een vrouw waar ze verliefd op was geworden. Haar naam was Suzanne, een leuke, blonde meid met blauwe ogen, een slank figuur en een klein kontje. Ze was 27 jaar en Shaniqua schatte haar lengte op 1.90 meter. Ze droeg haar dunne, lange, donkerblonde haren altijd in een paardenstaart. Ze had een mager gezicht en bij haar bovenlip en op haar kin zaten enkele kleine littekentjes, omdat ze als kind door een hond in haar gezicht gebeten is geworden. Ze was altijd vrolijk, goedlachs en vriendelijk tegen iedereen. Shaniqua zorgde er altijd voor dat ze door haar geholpen werd, wanneer ze vers gesneden vlees nodig had. Toen ze Suzanne voor de eerste keer zag, kreeg ze een vreemd gevoel in haar buik wat erger werd naarmate ze haar vaker zag. Ondertussen was ze al een ...

... keer of vijftien door haar geholpen, maar al die keren had ze Suzanne niet durven aan te spreken. Suzanne hielp haar als klant en dat was het dan. Een keer had Shaniqua een korte relatie met een man gehad, maar daarna kwam ze erachter dat ze op vrouwen viel.

‘Daar gaan we weer,’ zuchtte ze, ‘op naar de supermarkt.’ Ze pakte haar boodschappentas en verliet haar flat. Ze keek op haar horloge en wist zeker dat Suzanne er weer zou zijn. Op deze dag was ze er namelijk altijd. Ze liep de supermarkt in en deed eerst haar andere boodschappen in de winkelwagen. Als laatste liep ze naar de vleesafdeling, maar zag ze Suzanne nergens staan. Een ander meisje zag haar kijken en zei glimlachend tegen haar: ‘Suzanne is even achter, schat. Ik roep haar wel even. Suzanne, ze is er weer. Kom je?’ Vervolgens hielp het meisje een andere klant die gesneden boterhamvlees wilde hebben. Shaniqua wist even niet hoe ze het had. Het bloed steeg naar haar hoofd en ze kreeg het ontzettend warm. Ze kreeg het gevoel dat iedereen in de supermarkt naar haar keek. Dit had ze niet verwacht, maar schijnbaar wist het overige personeel ondertussen dat ze het liefst door Suzanne geholpen wilde worden. De minuut die ze moest wachten, duurde voor haar gevoel vijf minuten, maar uiteindelijk kwam Suzanne van achteren tevoorschijn.

‘Hoi,’ riep ze vrolijk, ‘wat mag het zijn vandaag?’ Shaniqua, die lichtjes vanwege de zenuwen begon trillen, hakkelde: ‘Ik, eh… doe maar… eh…ja, ik…’

Suzanne zag het geamuseerd aan en ...