-
Bakkersjongen - 16
Datum: 4-12-2020, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
16: De Drie-eenheid - ,,Kijk nou wat ze stuurt.’’ Lachend liet ze me het bericht zien. Ik had niet meer aan die ander gedacht. De rest van de dag, moe als dat we waren, hebben ik en Tessa als vanouds samen opgetrokken. We woonden voor het gevoel weer even samen, al zou ze morgenavond alweer naar huis gaan. Daar wilde ik nog niet aan denken. Ik genoot gewoon van de tijd samen met Tessa, en ik dacht zij ook van de tijd met mij. Maar toch kwam die andere weer opzetten. En het was nog wel Tessa’s eigen schuld. ,,Echt? Oh, wat goed! Jullie kunnen het! xxx’’ Ik krabbelde even aan m’n hoofd. ,,Wat heb je haar gezegd dan?’’ vroeg ik eerst maar. Ik vond het toch gek dat Manon ons nu zo aanmoedigde, en nog gekker dat Tessa dit al naar haar had doorgespeeld. Met de kennis van nu kwam dat eerder over als pesten. Zeker als Tessa zou zitten opscheppen over ons. Maar ze had het iets subtieler gebracht. ,,Zei haar dat we weer zo goed als samen zijn.’’ bracht Tessa heel voorzichtig. Want was dat wel zo? Ik wilde het wel, maar durfde het niet zomaar uit te spreken. ,,Okay.’’ reageerde ik slechts. Dat hielp niet. Manon wist het nog eerder dan ik. ,,Is toch weer zo?’’ drong ze stil aan. ,,Uh, ja. wat mij part wel. Hebben het niet echt bevestigd nog, toch? Maar prima.’’ Ik had wel wat enthousiaster kunnen reageren, maar ze overviel me. Iets wat ik snel uitlegde. Daar had ze gelukkig begrip voor. - ,,Maar dat stuur je toch niet naar haar. Straks gaat ze weer ...
... gekke dingen doen.’’ wees ik Tessa erop dat Manon toch nog altijd een onstabiele indruk had achtergelaten, en wetende dat ze zeker wel wat voor me voelde, op welke manier dan ook. Tessa haalde haar schouders op. ,,Ik moest het gewoon kwijt. Ze is nog steeds m’n beste vriendin. En ze meent dit hoor, denk ik.’’ legde ze uit. ,,Denk je?’’ lachte ik er om. ,,Ze zei me je nog nooit zo kwaad te hebben gezien. Dat heeft wel wat met haar gedaan.’’ liet ze toen uit, doelende op wat Manon haar verteld had in de tussentijd, misschien al wel toen ze naar huis reden. ,,Ja, ik dacht dat ik gek werd. Hoe kon ze het verzinnen?’’ gaf ik toe, doelende op haar verlangen naar die eikel van een Jack. Tessa gniffelde er om. ,,Ik was ook echt heel kwaad.’’ Daar moest ik dan weer om gniffelen. ‘’Heel kwaad’’ was in Tessa’s wereld niet vanzelfsprekend indrukwekkend. Maar als je het wist, moest je wel op je hoede zijn. Had ik zelf immers ook meegemaakt. Dan werd ze een ander persoon. Proactief, zoals ik haar al eerder benoemde. Dan kan ze opeens weg zijn, zoals ik meegemaakt had, of zomaar op pad om je op te komen halen, zoals Manon had meegemaakt. Dan was ze echt boos, en wel op haar eigen bijzondere manier. Tessa was immers een bijzonder meisje. - ,,Mis je haar niet?’’ vroeg ze me daarna. Het was duidelijk dat zij Manon wel miste. Jammer. Ik had gehoopt dat eruit te krijgen, eruit te vingeren… Maar helaas. ,,Ja, missen… nou, niet perse. Ik ben wel een hoop om haar gaan geven, ...