Wie Het Schoentje Past... - Sex Verhalen

Wie Het Schoentje Past...

voor Noor

Het was ver voorbij middernacht toen ik naar huis reed. De buurt was zo goed als verlaten. Hier en daar zag ik een eenzame figuur dicht bij de huizen lopen. Wie op dit uur nog op straat rondhing, was op zoek naar sex of geld of misdaad. Of had gewoonweg geen huis of thuis. Toen ik naar rechts af draaide, zag ik plots een taxi opdoemen die vreemd over de baan zwierde, van links naar rechts. Alsof de bestuurder dronken was. Ieder ogenblik verwachtte ik dat hij in de flank van een van de geparkeerde wagens zou rijden, maar telkens kon hij op het laatste ogenblik een botsing vermijden. Gelukkig dat de straten in deze buurt, ver van het centrum, op dit uur zo goed als leeg waren. Ik was op mijn hoede en bleef op een afstand. Ik had geen zin in een aanrijding in het midden van de nacht.

Plots stopte de taxi bruusk! Ik kon de remmen horen piepen. Ik vertraagde en zag dat de taxichauffeur uit de wagen sprong. Hij trok de achterdeur open, sleurde een vrouw naar buiten en wierp haar op de straat neer! Hij sprong luid vloekend en gesticulerend opnieuw achter het stuur, gooide de vrouw nog een tas achterna en vertrok met gierende banden…! Ik had zonder ademen zitten kijken! Ik wist even niet wat ik moest denken of doen. Alles was zo snel en brutaal gegaan dat het voorbij was voordat ik het besefte. Nu speelde alles wat gebeurd was zich als een vertraagde film in mijn hoofd af. Tegelijk zag ik hoe de vrouw in het midden van de straat op haar knieën zat en moeizaam ...

... probeerde recht te staan maar voortdurend wankelde op haar hoge hakken. Ze had waarschijnlijk teveel gedronken. Toen de vrouw uiteindelijk recht stond, streek ze met haar hand over haar rok en legde haar haar in de plooi. Of probeerde dat ten minste. Die gebaren ontroerden me. Ze bleef een vrouw zelfs op dit ellendige dieptepunt. Ik was inmiddels uit mijn wagen gestapt en wandelde naar haar toe. Ik schatte haar achteraan in de veertig. Ze was mollig. Ze had een dikke halflange donkere haardos die er, in elk geval nu, erg warrig uitzag. Ze droeg een donker grijs deux-pièces, een wit hemdje met aan de kraag een rood strikje en hooggehakte schoenen van hetzelfde rood. Ondanks haar trieste toestand vond ik dat ze er nog steeds elegant uitzag. Afgaande op haar klassieke kledingstijl dacht ik dat ze misschien een zakenvrouw was. Of de secretaresse van een zakenman? Toen ik dichterbij kwam, zag ik dat haar hemdje half open hing. Een dikke witte tiet hing uit haar bh, maar daar leek de vrouw geen last van te hebben.

‘Kan ik u helpen, mevrouw?’

Ik probeerde de vraag zo gewoon mogelijk te stellen alsof er niets was gebeurd en ik niets had gezien. Voor zover dat mogelijk was natuurlijk. Ik bukte me en raapte haar tas op. Ik zag dat ze even schrok. Ze had me niet zien aankomen.

‘Ah… een gentleman…!’, zei ze spottend: ‘Wie had dat nog verwacht… zo laat… op de avond…!’ Ze boerde. Dat klonk niet erg aangenaam. Ze wankelde opnieuw op haar hoge hakken en kon zich maar net staande houden door ...