Honger? - Sex Verhalen

Honger?

“Nooit gedacht dat een man in staat was om zo lekker te koken,” zei ik glimlachend, gevolgd door een zucht van tevredenheid.

We waren het diner begonnen met een bordje ovengebakken woudham met asperges en tomaat als voorgerecht. Daarna genoten we van gefrituurde zeebaars met geglazuurde krielaardappeltjes, op een bedje van gestoomde lentegroenten. Afronden deden we met een overheerlijke bordje mixed mousse. Eigenlijk was ik best wel onder de indruk van zijn kookkunst. De manier waarop Erik de gerechten op tafel wist te brengen, gaven blijk van een meer dan modale creativiteit. Nooit eerder maakte ik het mee dat een man zichzelf in de keuken zo voor mij had staan uitsloven.

Op het moment dat ik bevestigend antwoordde op zijn vraag of ik honger had, was dit wel het laatste waaraan ik me verwachtte. Het liep op dat ogenblik al tegen middernacht aan en mijn ervaring is dat een man je op dat uur meeneemt naar een nog open zijnde foodbar voor een snelle hap. Erik niet. Hij vroeg me mee naar zijn appartement, met de belofte dat hij voor me zou koken. Op een of andere manier zorgde dat ervoor dat ik me toch wel een beetje speciaal voelde.

Nadat ik Erik had geholpen om de restanten van de gerechten naar de keuken te brengen en de vaat in de afwasmachine te stoppen, gingen we terug naar de woonkamer om op ons dooie gemak door het raam van het uitzicht te genieten.

Erik’s appartement was op zijn zachtst gezegd bijzonder. Vergeleken met mijn studiootje op de Paardenmarkt ...

... was deze stek, op amper een steenworp van de Londenbrug, bijna paradijselijk te noemen. De ramen waar ik doorheen keek reikten van de vloer tot aan het plafond, met een adembenemend uitzicht als gevolg. Aan de ene kant de skyline van Antwerpen met vlakbij het Mas en het Bonapartedok, aan de andere kant een bijna eindeloos uitzicht over de Schelde in het maanlicht.

Achter mij hoorde ik hoe Erik een derde glas wijn voor me inschonk. De vorige twee hadden al voor een soort behaaglijke warmte gezorgd, die ik kon voelen tot in mijn vingertoppen. Het was al onze vijfde date. De laatste drie daarvan zelfs binnen de lopende week, dus kan ik wel zeggen dat er tussen ons een overduidelijke klik was.

Eerder die avond hadden we behoorlijk wat gedanst. Zijn armen om me heen hadden meermaals zo vertrouwd en zo intiem aangevoeld dat ik vanzelf het gevoel over me heen kreeg dat dit ‘de avond’ zou worden. Niet dat Erik het op een of andere manier suggereerde, daarvoor was hij teveel een gentlemen, maar dan nog wist ik perfect dat we allebei met het gevoel zaten van ‘nu of nooit.’ Ik mocht dan wel met hem meegekomen zijn om te eten en niet met de bedoeling om hem te verleiden, toch was die gedachte nooit ver weg geweest.

Ik merkte hoe Erik me onderzoekend aankeek terwijl hij me het opnieuw gevulde glas aanreikte. Een blik die zowel aarzeling als vastberadenheid zou kunnen inhouden. Wat de boventoon voerde, daar kwam ik niet uit, maar in zijn blik vond ik voor mezelf wel de overtuiging ...