1. De Club - 2


    Datum: 22-11-2020, Categorieën: Familie Auteur: Dickydickert, Bron: Opwindend

    ... opgelopen door die neukpartijtjes met de klasgenoten van je zoon! Of misschien heeft Maurits je zelf wel besmet?’
    
    “Mevrouw van Noord??” klonk de gebiedende stem van de doktersassistente door de wachtkamer. “Dat ben ik!” riep ik opgelucht. Snel stond ik op en gaf Marloes een hand. “Tot ziens.” Marloes hield mijn hand vast en keek me indringend aan. “Zullen we zo samen gezellig een kop koffie drinken? Heb je daar tijd voor?” Ik lachte. “Lijkt me een goed plan Marloes! Ik wacht hier wel op je. Tot zo!”
    
    Terwijl ik achter de assistente aanliep keek ik over mijn schouder nog even naar Marloes. Ze zwaaide naar me. Vreemd op haar opeens met kleren aan te zien. Ook met kleren aan was ze een onwaarschijnlijk knappe vrouw. Stijlvol! Waarschijnlijk kwam ze ook net van haar werk, ze droeg een stijlvol, goed gesneden donkerblauw gestreept mantelpakje waarbij haar vrouwelijke vormen zeer goed uitkwamen. Vast iets van Chanel, dat leek me echt iets voor haar. Onbetaalbaar voor mij, maar voor een succesvol advocate behoorde het vast tot het ‘standaardsetje’ Ik zwaaide terug. Straks kon ik haar uitvoerig uithoren over ‘de club’!
    
    De dokter was snel klaar met zijn diagnose, maar de goede tips waren niet aan mij besteed. Ik dacht alleen maar aan het koffiemomentje straks met Marloes. Hoe zou ik haar vertellen dat ik wist van het bestaan van ‘De Club’? En dan? Wat zou mijn volgende stap zijn? De dokter drukte me een receptje in mijn handen ‘driemaal daags innemen’ hoorde ik hem mompelen. ...
    ... Ik knikte, gaf een slap handje en verdween snel weer naar de wachtkamer.
    
    Marloes was nog niet terug van haar doktersbezoek. Zenuwachtig ijsbeerde ik door de wachtkamer. Opeens kreeg ik de kriebels en vond ik het een heel slecht idee van me om koffie met haar te drinken. Hoe kon ik haar nu uithoren over het bestaan van ‘De Club”??...Onmogelijk! Ze zat er zelf dik in! Wat als ik me versprak en per ongeluk over haar eigen ‘lidmaatschap’ begon? Of dat ik per ongeluk zou laten merken dat ik nogal wat intieme details over haar en Maurits kon vertellen? Maar….Misschien wist ze dat al! Stom!! Ik had nooit dat filmpje moeten bekijken in de wachtkamer. Misschien had ik mezelf al in de nesten gewerkt.
    
    Waarom wilde ze anders zo nodig koffiedrinken met mij? We kennen elkaar nauwelijks…..Misschien wil ze MIJ juist wel uithoren! Ik voelde me steeds ongemakkelijker worden met het spontane afspraakje. Nee, ik kon haar beter nog maar even mijden en eerst alles voor mezelf op een rijtje zetten.
    
    Hete koffie
    
    Maar juist toen ik me omdraaide om snel de wachtkamer te verlaten hoorde ik haar kittige naaldhakken al door de gang tikken. “Anne?...Je gaat toch niet weg zonder mij?” lachte ze, Ik lachte terug “Nee hoor,” maar ik hou niet zo van wachtkamers.” Marloes knikte. “Ik ook niet, kom, we gaan snel naar dat nieuwe koffietentje iets verderop. Ze liep parmantig voor me uit. Ik moest haar wel volgen.
    
    Marloes bestelde twee cappuccino en wees naar een gezellig plaatsje aan het raam. “Hier ...
«1234...9»