1. in plastic gehuld 2


    Datum: 21-11-2020, Categorieën: Familie Auteur: arco03, Bron: Gertibaldi

    ... niet! Kom dan stel ik jullie aan elkaar voor."
    
    Ik liep achter Ingeborg de kamer in. Angela, haar dochter, zat aan de ontbijttafel niets vermoedend een beschuitje te smeren.
    
    "Meisje, ik wil je even iemand voorstellen," zei Ingeborg.
    
    "Angela dit is Henk," zei Ingeborg. Het meisje keek me verrast aan.
    
    "We moeten je even wat vertellen," en Ingeborg deed haar uit de doeken hoe ze me gisterenavond haar gevonden, op de parkeerplaats bij die hamburger tent.
    
    Ingeborg keek haar dochter aan toen ze klaar was moet haar verhaal.
    
    Die zat met grote ogen te luisteren.
    
    "Wat een verhaal, mam. Ik zou er bijna van gaan huilen," zei ze op een quasi achtige toon. "En nu? Eerst mijn vader en nu jij?"
    
    Ze keek mij met een vernietigende blik aan. "Jullie neuken er maar op los, en niemand vraagt mij iets, of verteld mij iets." Ze wilde kwaad op staan.
    
    "Jij gaat zitten!" zei Ingeborg. "We gaan hier als volwassen mensen over praten jongedame! Niet op deze manier!
    
    Jij hebt maar te accepteren, dat dit soort dingen kunnen gebeuren."
    
    Ingeborg gaf me een kus. "Dat ik Henk ben tegen gekomen is gewoon gebeurd, noem het maar toeval. Daar kan ik ook niks aan doen. Zeg jij nou ook eens wat," zei ze tegen mij.
    
    Ik zag wel dat Ingeborg er zelf ook moeite mee had om haar dochter van repliek te dienen. Ik besloot het over een andere boeg te gooien.
    
    "Hoe oud ben jij?" vroeg ik aan het meisje. "Bijna 17 jaar," zei ze.
    
    "En ben jij wel eens verliefd geweest? Zo verliefd dat je ...
    ... bijna niet meer kon eten of drinken, en zo'n raar gevoel had in je onderbuik, net alsof er honderden vlinders in je buik rond fladderen?"
    
    Angela keek me vreemd aan. Er kon een klein glimlachje af, toen ze mijn vraag hoorde. "Ik heb dat gevoel wel eens gehad," zei ze zacht. Ik pakte Ingeborg haar hand. "Nou, ik ben blij dat je weet waar ik het over heb. Weet je, dat gevoel hadden wij nou ook voor elkaar toen we samen in de klas zaten. En het is sinds gisteravond nog sterker geworden. We hebben elkaar weer gevonden. Ik begrijp dat jij daar moeite mee heb, dat zou ik in jou geval ook hebben, denk ik. Maar we kunnen er niets aan doen. Wat denk jij, als je ons zo ziet. Kijk eens naar je moeder. Ziet ze er nu gelukkiger uit als met je vader? Als jij liever heb dat ik weg ga dan verdwijn ik gelijk. Het is helemaal aan jouw. Maar denk aan je moeder. Denk er maar eens over na. Ik wil jouw in ieder geval geen stroobreedte in de weg leggen."
    
    Angela keek me aan, en toen haar moeder.
    
    "Is het echt waar mam, ben je nu heel erg gelukkig?"
    
    Ingeborg knikte, "ja lieverd, heel erg. Maar ik hou ook heel veel van jouw, en als jij zegt dat je het moeilijk vind kan ik me dat ook heel goed voorstellen. Zeker omdat er nu plotseling met z'n drieën zijn."
    
    Ze keek op de klok. "Ik moet gaan," zei ze. "Het gewone leven gaat ook door. Jammer genoeg moet ik weer aan het werk!"
    
    Ingeborg liet me alleen met Angela. Ik had nu even de kans om het huis te bekijken. Gisteravond toen ik hier kwam was ...
«1234...10»