Toch Gelukt - Sex Verhalen

Toch Gelukt

... staartjes, omhoog zwemmend door het dunne slijm van mijn vagina, met miljoenen tegelijk in mijn baarmoeder krioelend, en een paar gelukkigen die mijn eierstokken vonden en daarin omhoog zwommen. Mijn eitje wer misschien op dit moment bevrucht, terwijl ik hier zo in het bad lag. Ik was op de piek van mijn cyclus.

Ik bedacht dat hoe eerder mijn echtgenoot mij nu een goede beurt gaf, hoe beter het zou zijn. Maar aan de andere kant zou hij misschien merken hoeveel sperma er nog in mij was en hoe opgezwollen en open mijn geslacht was. Dus gaf ik dat idee voorlopig maar op. Hij wilde s’ochtend al heel vroeg vertrekken, dus morgenvroeg zat het er ook al niet in.

Ik stapte uit het bad, en droogde mij rustig af. Ik deed mijn nachthemd aan en ging stilletjes naast mijn snurkende echtgenoot liggen. Al snel viel ik in slaap.

Nu, zeven maanden later, loop ik te schommelen met een grote buik, heel erg zwanger van een baby, waarvan ik wel zeker weet dat hij van mijn buurjongen moet zijn. Mijn menstruatie, waar ik altijd de klok op gelijk ...

... kon zetten, had moeten komen twee dagen voordat mijn echtgenoot terugkwam van zijn zakenreis, maar hij kwam niet. Mijn baby-oventje was gevuld, ik was bevrucht.

Sinds die éne avond mijd ik de buurjongen zoveel mogelijk. Soms zie ik hem in hun tuin lopen of op hun garagepad en dan geeft hij mij een verlegen glimlach. Als ik hem zie staren naar mijn dikke buik, dan zie ik hem nadenken. Ik heb zo’n gevoel dat hij zich dan afvraagt of het misschien van hem zou kunnen zijn.

Ik heb gedaan wat ik kon. Nadat Rob terug was, neukten wij bijna elke dag, en na zes weken kocht ik een zwangerschapstest en liet hem zien dat ik zwanger was. Sindsdien is hij ongelofelijk lief tegen mij en ook mijn schoonouders zijn ongelofelijk enthusiast dat hun eerste kleinkind er eindelijk aan zit te komen.

Rob was echt blij, want hij zei: “Ik was al bang dat het misschien aan mijn zaad zou liggen, want ik heb als kind de rode hond gehad. Maar het is ons kennelijk toch gelukt!”

“Ja,” zei ik, verlegen glimlachend, “Het is ons toch gelukt!”

48 - Gerda