1. Zusje trouwt (2)


    Datum: 19-11-2020, Categorieën: Lesbisch Auteur: Stanzie, Bron: Gertibaldi

    ... verontschuldigen.”
    
    “Verontschuldigen? Hoezo?”
    
    “Nou, omdat ik maar deed alsof ik sliep. Ik wilde dat dit zou gebeuren. Ik wilde weten hoe het zou zijn met een vrouw.”
    
    Ergens schrok ik toch wel. Mijn zus had dit bewust uitgelokt, maar ook al was ik er mooi ingetuind, toch was er geen haar op mijn hoofd dat eraan dacht om haar dat kwalijk te nemen.
    
    “En?” vroeg ik plaats daarvan, “weet je het nu?”
    
    “Euh...ja. Maar er is nog iets dat ik je moet bekennen.”
    
    “Oh ja? Wat dan wel?”
    
    “Toen ik daarstraks jou kamer wilde binnenkomen, heb ik eerst een tijdje staan kijken.”
    
    “Wat!” riep ik geschrokken “jij ook al?” Ik voelde mezelf blozen tot in mijn nek.
    
    “Hoezo, jij ook al?”
    
    “Ik heb voordien ook bij jou staan kijken, Maggi. Jij was mijn bron van inspiratie.”
    
    Ondanks het vale licht zag ik dat ook zij op haar beurt rood aanliep en een tijdlang bleef het stil tussen ons.
    
    “En...” Maggi slikte moeilijk. Heb ... heb je ervan genoten?”
    
    “Alsof je dat nog niet weet, natuurlijk wel zeg! Ik neem jou niets kwalijk, Mag,” zei ik in een poging om haar gerust te stellen. “Al helemaal niet nu we net zo lekker intiem zijn geweest.”
    
    “Suuz, dit moet wel onder ons blijven, hé. Marco hoeft hier niets van te weten, hij zou het niet begrijpen. Kan ik op je rekenen?”
    
    “Natuurlijk zusje, maar wel op één voorwaarde.”
    
    “Oh ja? Welke?”
    
    Wat Maggi verwachtte in ruil voor mijn stilzwijgen, daar had ik geen idee van. Afgemeten aan haar ongeruste blik, leek ze op het ergste ...
    ... voorbereid. Zo’n vaart hoefde het echter niet te lopen. Ik had zelfs het vermoeden dat ze mijn voorwaarde zelfs niet eens zo erg zou vinden.
    
    “Komaan Suuz, welke voorwaarde,” drong ze aan.
    
    Het duurde haar zichtbaar te lang en daarom treuzelde ik ook niet langer. In een vlotte beweging gooide ik het deksel van ons af en stak mijn armen naar haar uit.
    
    “Gun me nog een allerlaatste rondje,” zei ik.
    
    “Maggi’s bezorgde blik veranderde binnen een paar tellen in een stralende glimlach.
    
    “Als het dat maar is,” klonk ze opgelucht, waarop ze zich zowat bovenop mij stortte en zich wat graag liet omarmen.
    
    De manier waarop ze me terug kuste, droeg geen spoortje gedwongenheid in zich. Wel oprechte tederheid, afgewisseld met pure passie en verlangen. We streelden en likten dat het een lieve lust was, meestal om beurt, maar als onze houding het enigszins toeliet, toch ook tegelijkertijd. Net als ik dat bij haar deed, liet ook Maggi geen plekje van mijn lijf onaangeroerd.
    
    Of het echt bewust gebeurde, dat zou ik niet kunnen zeggen, maar na verloop van tijd lagen we naar elkaar toe. Met onze benen verstrengeld, waren we plots aan het ‘scharen.’ Kreunend en steunend wreven we onze onderlijven tegen elkaar op. Maggi bleek een natuurtalent, en ergens vroeg ik me op dat moment wel eventjes af waar ze al die voorkennis vandaan had. Zou ze wat rondgesnuffeld hebben op het internet? Dat kon haast niet anders. Bij dat meest voor de hand liggende antwoord liet ik het maar. Ik besteedde er ...
«1...345...»