1. Droom Of Werkelijkheid - 20


    Datum: 13-8-2017, Categorieën: Extreem Auteur: Owned, Bron: Opwindend

    Gabriel pakte me vast en keek me strak aan. Ik zag dat het hem moeite koste zich te beheersen, maar hij deed het wel. Dit deed me goed. Meer dan ik had verwacht. Het respect wat hij hiermee liet zien voor Hem was groot. Ik bewonderde hem daarvoor. Het duurde maar kort al snel was ik weer bij en net zo brutaal als anders. Ik keek hem aan en zei;" wat?". Als of ik niet wist wat hij bedoelde. Hij greep me nog steviger vast en leek me zonder iets te zeggen me op mijn knieën te dwingen. Echter ik was sterker dan dat en weigerde te knielen. Ik zag Latiffa met haar hoofd schudden. Ik schoot ervan in de lach. Dit viel niet goed bij Gabriel. Hij nam me mee naar het bed en bond me er aan vast. Ik had niet zoveel in te brengen want hij was tien keer sterker dan ik. Hij liep weg maar kwam al snel weer terug. Hij had wat in zijn handen maar ik kon niet goed zien wat. Het was een soort skibril. Hij deed deze bij me op en ik kon niets meer zien aan de binnenkant was hij helemaal zwart gemaakt. Waar ik eerder bij Hem nog wel wat kon spieken was dat nu onmogelijk.
    
    Ik was rustig omdat ik het herkende. Maar ook was ik heel nerveus want Gabriel was nu in de leiding en niet Hij. Ik wist niet wat ik kon verwachten.
    
    Gabriel vertelde me dat ik snel zou moeten leren omdat dit slechts een begin was. Garbriel vertelde ook dat hij minder geduldig was dan Hem.
    
    Ik was nog Brutaal en durfde eindelijk de vraag te stellen. "We hebben het steeds over Hem maar hoe heet hij", vroeg ik aan Gabriel. ...
    ... Gabriel antwoordde dat als ik morgen deed wat van me werd gevraagd ik dan verdiende om 1 vraag te stellen. En zo niet dat ik dan nog een strengere straf zou krijgen. Toen ik vroeg wat dit dan zou zijn gaf Gabriel geen antwoord. Gabriel wilde me in onzekerheid houden. Nou dat lukte wel hiermee. Ik hoorde de voetstappen vertrekken en de deur sloot. Daar lag ik weer zoals bekend vastgebonden en blind. Ik schoot eerst in de lach maar dit was meer van de zenuwen dan dat ik het echt grappig vond. Ik moet zeggen dat ik ontzag had voor Gabriel. Dit gezag bezorgde me een vreemd gevoel. Ik voelde ook dat mijn hoofd zich er tegen verzette. Op een gegeven moment begon ik te huilen eerst heel zacht. Hoe meer ik me verzette tegen de tranen des te erger werd het gevoel en des te meer ging ik huilen.
    
    Op een gegeven moment had ik het gevoel dat ik ging stikken steeds sneller ging mijn ademhaling. Ik heb in dat moment ook de deur niet open horen gaan en schrok dus hevig van de armen om me heen die vroegen of het ging en wat er aan de hand was. Ik begon wild om me heen te slaan van paniek. De boeien werden los gemaakt en ik werd opgetild zodat ik zat. Ik voelde hoe ik geen kant op kon en dat er iemand achter me ging zitten. Ik was nog helemaal in een waas om ook maar iets te herkennen. Ik raakte meer en meer in paniek. Tot ik een bekende stem hoorde. Hij was het. Was hij terug gekomen? Hoopvol als ik was. Helaas vertelde hij me dat hij niet bij me was maar dat ik nu in de veilige armen van ...
«123»