Je Kent Het Wel - Sex Verhalen

Je Kent Het Wel

Je kent het wel. Opeens word je een dag ouder en zie je opeens alles anders. En zeker als jong meisje is dat dan een boeiend verhaal voor anderen om te lezen. Ik wist dan ook niet of ik dit moest opschrijven, maar ik wilde dolgraag mijn verhaal delen. Hoe ik, als jong meisje, dan ook opeens een dag ouder was geworden en bepaalde dingen anders begon te zien. En dan had ik het natuurlijk over seks.

Net zeventien. Ik zat nog op school. VWO 6. Mijn naam is Cerny. Komt niet zo heel veel voor. Ik had een vader van Oost-Europese afkomst, maar waar mijn naam precies vandaan kwam, wist ik niet, en werd me ook niet uitgelegd. Ik vroeg er ook nooit naar. Ik was altijd een beetje stil en op mezelf. Ik vroeg nooit iets hardop af. Ik vond leren leuk. Alleen. En deed ook aan sport. Maar wel alleen. Hardlopen, fietsen en wandelen. Afhankelijk van het weer en de bui die ik zelf had. Ik woonde ook nog thuis. Niet zo gek op mijn leeftijd. Maar de situatie was wel lastig. Een stiefvader en een stiefbroer. M’n moeder was nog wel in beeld, maar niet zo vaak meer. En m’n echte vader, die me m’n naam heeft gegeven, zwerft ergens door het Oostblok rond. Makkelijk had ik het nooit gehad. M’n ouders waren niet okay. En ik was altijd bang dat ik vroeg of laat ook m’n verstand zou verliezen. Gelukkig had ik twee personen om me heen die wel om gaven. M’n broer John, en m’n vader Steven. Een familiebedrijf van schilders. We woonden goed, en ik had het dan misschien ook niet zo heel slecht.

Ik had wat ...

... vriendinnen, maar niet heel veel. Gewoon een paar goeie. Ook binnen dit groepje was ik vaak de gene die er iets buiten viel. Liever alleen.

Een vriendje had ik niet. De laatste jaren was er op dit gebied al wel wat veranderd. Ik was niet lelijk. En nog steeds niet. Niet dat ik een echte Miss ben, maar ik wist wel dat ik de ogen van jongens trok met een reden. Het deed me nooit heel veel en vond het vooral irritant. Vaak ook beschamend. De jongens uit m’n klas, nou okay, maar ik had ook zo’n vage leraar die wel eens staarde, en dan was het minder leuk. Ik werd wel eens mee uit gevraagd maar echt op date was ik nog nooit geweest. Ik maakte het ze niet makkelijk. Ik had er gewoon geen zin in. Veel van die jongens die me mee uitvroegen, waren vaak ook ouder. Niet van school. Van uit de buurt, of als ik op een zeldzaam moment ging stappen trok ik altijd wel iemand aan. Ik wil absoluut niet arrogant overkomen en weet echt wel dat sommige voor die aandacht nogal bizarre capriolen zouden uithalen, maar ik hield me er gewoon niet mee bezig. Ik had m’n studie, en m’n vervolgstudie waar ik al veel mee bezig was, en naast het sporten, werkte ik ook graag. Had een baantje in de bediening.

En toch kwam die dag. Die ene dag, waarop het opeens tot me doordrong. Ik weet niet of ik hier laat mee ben, in vergelijking met anderen. Ik praatte er nooit over met iemand. Ik zou niet weten met wie. Of eigenlijk wel; m’n vriendinnen hadden het er wel vaak over. Maar dan liep ik weg of luisterde ...