Hitte Brengt Verrassingen... - Sex Verhalen

Hitte Brengt Verrassingen...

... ze straks zou moeten gaan eten. Had ze eigenlijk wel honger? Die gedachte werd ruw onderbroken door het schelle geluid van de deurbel. De deurbel? Wie kon dat nu zijn? Lindsay pakte een jurkje dat binnen handbereik lag, trok het over haar hoofd en snelde naar beneden. Bij de voordeur had ze het gevalletje nog maar net op een toonbare manier om haar naakte lijf getrokken.

Lindsay opende de deur een stukje en zag tot haar grote verbazing Ricardo staan.

‘Hee, dat is lang geleden,’ zei hij.

Lindsay was ineens best verlegen geworden. ‘Hey, ja.’

‘Ik hoorde van mijn ouders dat jij thuis was met deze hitte. Niet mee op vakantie?’

‘Nee. Daarom ben ik hier.’ Lindsay hield nog steeds de deur half open.

‘Ik dacht dat je misschien wel zin had om mee te gaan naar het water.’

‘Waar? Strand?’

‘Nee, gewoon aan het meertje.’

Lindsay keek hem vragend aan.

‘Nooit geweest?’

‘Nee, denk het niet.’

‘Dat is lekker daar hoor.’

‘Oké. Ja. Kan wel.’

‘Hoeft niet hoor.’

‘Jawel. Prima. Heb toch niks anders. Nu?’

‘Ja.’

‘Oké. Pak ik even mijn telefoon en de sleutels.’

Lindsay was er met haar gedachtes totaal niet meer bij. Ze stond nu op het punt om met Ricardo naar het water te gaan, maar besefte helemaal niet meer dat ze niets meer dan een jurkje aan had. Dat lichte jurkje was dun van stof en ook niet eens zo lang. Lindsay had alleen maar in haar hoofd dat ze moest afsluiten en dat ze dan haar sleutels niet moest vergeten, iets wat ze al vaker was ...

... overkomen. Gezien haar ouders nu niet in de buurt waren, was dat nu verre van handig. Ze pakte een klein tasje voor haar telefoon, haar sleutels en een briefje van vijf euro. Misschien kwam dat nog van pas. Daarna liep ze snel terug naar Ricardo die al die tijd bij de deur was blijven wachten.

‘Ik ben er klaar voor.’

‘Mooi.’

Daarop stapten ze naar buiten, sloot Lindsay af en liepen ze naar het huis ernaast.

Ricardo ging haar voor naar binnen. Lindsay keek rond. Ze was in tijden niet meer bij de buren geweest. Alleen bij een paar verjaardagen was ze even langs gewipt, maar dat was telkens in de tuin. Ricardo pakte een rugzak en sleutel. ‘Ready.’

‘Hoe gaan we?’

‘Met de fiets is het handigst.’

‘Oh, maar die heb ik niet bij. En mijn band moet vervangen worden.’

‘Dan spring je maar achterop.’

‘Oké.’

Vijf minuten later zat Lindsay op de bagagedrager van de oude fiets van Ricardo. Hij had het niet erg gevonden dat ze achterop zou zitten. Lindsay was immers toch niet zo zwaar. Ondanks de hitte had hij er een prima tempo in. Juist daardoor schrok Lindsay. Met haar linkerhand duwde ze haar jurkje tussen haar benen naar beneden. Ze zat met beide benen aan de linkerkant van de fiets. Het tempo maakte haar ineens alert op het feit dat ze even snel dit jurkje aan had gedaan. Zou ze kunnen zeggen dat ze iets vergeten was? Lindsay begon te twijfelen. Dit was gênant. Ze zou nooit durven zeggen dat ze nog iets onder haar jurkje had moeten aandoen of dat ze niks aan had ...