Eerste schreden (5) - Sex Verhalen

Eerste schreden (5)

... hier en daar dranghekken. Ik verwachtte weer dat hier beveiligers rondlopen om aanwijzingen te geven, maar er was helemaal niemand. In de verte stond een politiewagen, en hier en daar stonden camera wagens opgesteld. Diverse verslaggevers met cameraploegen stonden op straathoeken opgesteld en brachten de beginnende chaos in beeld. Ik keek nogmaals op mijn horloge en proefde de drukkende sfeer onder de mensen. Uit huizen zag ik buurtbewoners met angstige blikken naar buiten kijken. Op het moment dat er hier en daar gejuich klonk, vlogen gelijk alle blikken die kant op. Soms ging er wat bier door de lucht en dan was er gejoel. Mijn instinct gaf aan dat het elk moment mis kon gaan. Ik trok Marja mee naar de rand van de weg.

'Als we elkaar kwijtraken, kijk dan naar de Kerk. Ze keek mee naar waar ik wees. Zie je de vorm ? Dat witte haantje wijst naar deze straat. Ik keek rond en wees op het huis aan de overkant. Er stonden gietijzeren rekken omheen en had een lange oprit. Aan de voorkant was een kleine vijver en de zijkant van het perceel was afgezet met zeker 2 meter hoge muren, aan de binnenzijde voorzien van groen. 'Bij dit huis zien we elkaar dan weer rond middernacht, ok ?'. Ze knikte bevestigend.

Ik meende even een blonde schim achter de ruiten te zien van de woning, maar wat geroep deed mijn aandacht weer ergens anders naar kijken. Aan het begin van de straat verschenen zo'n 10 agenten die hiermee de straat afsloten richting de Kerk. 'Ga terug naar huis' riep er ...

... iemand. Een of andere man in een wit overhemd en jeans stond het te roepen achter de agenten. Vast een zeker zo'n beleidsambtenaartje bedacht ik me. Men raakte het overzicht kwijt dacht ik. Er stonden zeker 500 man in de straat. Dan stuur je geen 10 agentjes. Van het een op het andere moment veranderde de sfeer. Sommigen liepen gelijk weg, terug als ze gekomen waren. Anderen riepen boos dat ze naar de Markt wilden. Dit spel duurde een tijdje voort. De politie bleef staan, was telkens aan het overleggen. De jongeren werden steeds brutaler en af en toe vloog er een flesje bier door de lucht gevolgd door scheldpartijen.

'Kom we gaan' zei ik tegen Marja. Ze stond met open ogen te kijken naar de taferelen. We liepen een zijstraat in, maar ook hier stond aan het eind een aantal agenten. Die werden van twee kanten bejoeld en belaagd. Ik draaide weer om, Vijf minuten later gingen we net als anderen een andere straat in. In de verte zagen we de kerk dichterbij komen. En plots kwamen er met sirenes enkele busjes ME aangestofen en joegen door de massa heen. 'Dit gaat helemaal mis joh' riep Marja. Ik knikte. We stopten en keken naar de mensen die even wachten voordat sommigen begonnen te rennen. 'Hierlangs' werd er geroepen, en tussen enkele huizen door was een steegje waar nu iedereen heen rende. Ook wij. Mijn richtingsgevoel zei dat we weer richting de oorspronkelijke weg heenliepen. Ineens was er straat en een zee van ruimte. 90 meter verderop stonden zeker tientallen agenten en ME`ers. ...