Ons huiskamermeubel - Sex Verhalen

Ons huiskamermeubel

... dus ook onmisbaar.

Wanneer ik met mijn gezicht in de uitsparing lag en Corry op de stoel zat dan kon ik door de onder de tafel aangebrachte verlichting kijken naar het kutje van Corry die ze dan vaak voor mijn ogen vingerde of met een vibrator bespeelde.

Ik wist dat het een modern martelwerktuig was dat goedgekeurd was door de Bond van Huisvrouwen. Alleen de stempel ontbrak.

Na de foto’s en wat schuurwerk was ik tevreden. Morgen of zo wilde ik de tafel gaan schilderen en dan in onze huiskamer zetten. De slaapkamer is voor dit soort spelletjes niet de juiste locatie qua tijdsduur. Een mens wil in feite genieten en dan moet er een borrel bij.

Ik kwam weer de huiskamer in waar de dames blijkbaar gezellig aan het praten waren getuige de glazen op tafel en wat kleine hapjes.

Mijn vrouw stond meteen op om voor mij ook een borrel in te schenken en intussen vroeg Irma aan me wat ik aan het maken was.

“ Een tafel” gaf ik aan. “En die was nagenoeg klaar en gereed om geverfd te worden om dan in de huiskamer geplaatst te worden”. Ik wees een lege plek in de kamer aan en wist dat andere vragen dan niet meer zouden volgen.

Beide dames spraken me bij over hun onderwerpen die aan de orde waren gekomen en wat er te doen viel de komende tijd en was eigenlijk niet eens zo verbaasd toen mijn vrouw vroeg of ik ermee akkoord ging dat Irma bij ons zou blijven totdat ze haar eigen woning had.

Geen enkel idee hoelang dat zou gaan duren maar natuurlijk gaf ik Corry mijn ...

... toestemming.

Vanavond zouden Corry en Irma alle persoonlijke spullen van Irma ophalen. Ik moest thuis blijven om extra spanningen te voorkomen.

Er werd gegeten en ik zou opruimen om hun de tijd te geven om de spullen van Irma op te halen. Meteen maakte ik ook maar de grote kleding kast vrij van spullen zodat Irma die kon gebruiken.

Een paar uur later waren ze weer terug en deden hun verslag om daarna de tassen en koffers naar boven te brengen. Dit werd mijn taak. Zoveel wist ik al van een huwelijk.

Met ons drieën togen we naar boven. De dames hun handen inderdaad vrij natuurlijk. Het zit gewoon in hun genen! In hun DNA!

Na 2x heen en weer te hebben gelopen maakte ik van de gelegenheid gebruik om ook maar 3 borrels op te halen.

En inderdaad. Ook na een 3x boven te zijn gearriveerd was er nog geen enkele tas of koffer uitgepakt.

Ik maakte nu, met een borrel in mijn hand, gebruik van mannelijke voortvarendheid en begon de 1e koffer maar te openen en zwijgend de kleding aan te reiken en gaf zakelijk door dat ik morgen de horren voor de ramen zou bevestigen i.v.m. de zoete parfumlucht die uit de kleding kwam. “We moeten de bijen, vliegen en muggen op een of andere manier zien buiten te houden lieverd” sprak ik mijn vrouw toe. “Ze komen allemaal op de zoete lucht af”.

“Zet dan maar meteen extra sloten op de deuren lieverd” sprak mijn vrouw rustig. “Want anders komen alle kerels uit de wijk op Irma af”

Gespeeld nadenkend en ondertussen de kleding aan reikend gaf ...