1. Gestrand - 2


    Datum: 21-10-2020, Categorieën: Hetero Auteur: Travestiet, Bron: Opwindend

    ... onder een oorverdovend loeien.
    
    Woedend beende ik weg. Maar de genotskreten van Sofie kon ik niet ontlopen. En even later gilde Claire alles bij elkaar. Ik kreeg een stijve van alles en heb mij dus in alle stilte stiekem af staan te rukken. De volgende morgen heb ik met Claire gesproken. En deze vertelde mij dood nuchter dat zij zowel met mij als met Amber afspraken had gemaakt en dat zij zich op het standpunt stelde, afspraak is afspraak. En dat werkte voor haar, jammer voor jou.
    
    Zo heb ik twee en een halve week doorgebracht in mijn eentje. Claire bleef met de regelmaat van de klok mijn eten brengen. En neukte iedere avond zowel met Sofie als Nadia. Amber deed niet mee en keek op afstand toe. En ik, ik zat weer in de oude schuilplaats en hoorde de stemmen en kreten door de nacht. Had ieder moment van de dag een stijve of ik gvd viagra at in plaats van ingeblikte spam en fruit.
    
    Maar je begrijpt, de hoorn des overvloed blijft niet geven en ooit houdt het op. Ik merkte het aan mijn eten wat Claire mij bracht dat de voorraden hard slonken en dat mijn tijd steeds sneller aan kwam. Die wijven vraten gewoon alles op als een bende zwijnen zonder zich om de dag van morgen te bekommeren. Toen ik dus merkte dat er op mijn eten beknibbeld werd, begon ik vis te drogen en te roken. Ik had wat eikenhout van de kisten geschaafd tot krullen met een stuk ijzerband en zo rookte ik mijn visjes.
    
    Met een oud blik kookte ik soep van krabbetjes, zee-egels en alles wat ik er maar in kon ...
    ... gooien. Dat, samen met wat Claire mij bracht, hield mij sterk en gezond. En op zekere dag kreeg ik geen eten meer van Claire. Ik wandelde dus eens over naar de andere kant met alleen een soort lendedoek om. Ik voelde mij net Tarzan. Gewapend met mijn speer en zelf gemaakte dolk vroeg ik Claire naar mijn eten. Diens gezicht vertrok en werd bleek toen zij mijn wapentuig zag. Zij wees direct naar Amber. Ik draaide mij om en zag de drie vrouwen daar staan. Met nauwelijks kleding aan het lijf maar wel goed doorvoed. Ik keek nog eens naar Claire en constateerde dat die er een stuk minder goed uitzag.
    
    Ik wees met mijn speer naar Amber en vroeg waar mijn aandeel was. Die lachte schamper en riep, als je niet werkt, heb je ook geen recht op vreten. Ik duwde de speer in haar buik en dat maakte wat indruk. Ik vertelde haar met kalme stem dat ik net zoveel recht had op de voorraad als zij. En dat ik al gemerkt had dat de kwaliteit en hoeveelheid van mijn eten al sterk waren terug gelopen, dat Claire er slecht uitzag maar dat zij met zijn drietjes er goed uitzagen. Dat betekende dus dat zij zich vol propte en mij en Claire tekort deden. Amber siste witheet dat zij wel uitmaakte wie wat at. En wat ik wel dacht om haar zo aan te spreken. Zij was wel mevrouw dit en dat. Ik lachte en riep dat haar familienaam hier niets betekende.
    
    Ik lachte hard en riep, mijn tijd komt eraan. En dan zal jij mij op handen en voeten moeten smeken om een stukje vis. Samen met je dochters. Simpelweg eten in ...