1. Jongens Hormonen - 41


    Datum: 16-10-2020, Categorieën: Homo Auteur: Jaakske, Bron: Opwindend

    ... school.
    
    Eind september. Mijn Indiase AFS-broer was nu reeds zes weken wij ons. Hij had zich ondertussen helemaal aangepast aan onze manier van leven. En ook op school had hij zich goed aangepast. Hij was absoluut niet meer afhankelijk van mij. Nee. Wanneer we naar school fietsten of terugkeerden, dan reed hij niet meer dicht bij mij. Hij had al heel wat kameraden. Ook op school. En tijdens de speeltijd stond hij bij kameraden uit de klas, of bij kameraden van kameraden. Hoe zegde hij dat ook al weer ? The friends of my friends, are my friends. Dan keek hij lachend rond. Friendship, that ’s associatif….
    
    In sommige lessen was hij een echte crack ! Vooral wiskunde en wetenschappen waren zijn sterke vakken. Uiteraard ook Engels en turnen ! En de meisjes waren van hem niet weg te slaan ! Ook bij onze voetbalploeg was hij een van de beste. Hoe kon die kerel met de bal jongleren en dribbelen ! Dan lachte zijn gehele gezicht. Hij genoot er van.
    
    Thuis had pa van op zijn werk een aantal grote dikke stukken schuimrubber meegebracht. Die lagen op de zolder, dicht tegen elkaar. Daar konden we bij regenweer of als het kouder werd, naar hartenlust worstelen. Samen met Serge. Pierre kwam ook al eens.
    
    Een bepaalde zondag, pa en ma waren god-ik-weet-niet-waarheen. Met Serge op de zolder. Poedelnaakt worstelen. Nee, niet naar elkaars lul of ballen grijpen. Echt worstelen. Kamal gaf Serge en mij voorbeelden, hoe we het moesten doen.
    
    Hoe lang waren we bezig ? Ik weet niet. We ...
    ... verloren alle besef van tijd. En dan ging de deur open en pa verscheen. Serge en ik lagen over en onder elkaar, grepen en verdedigden ons. Spartelden onze benen in het ijle. We zagen niet onmiddellijk dat pa stond te kijken. Serge haalde het. Applaus. Van pa. Oei, was dat verschieten zeg.
    
    - Wel, wel, lachte hij. En ma heeft al dat werk gestoken in het naaien van die worstelbanden.
    
    Ja, wat moesten wij daarop antwoorden ! Kamal redde de situatie.
    
    - In India, we.. wij oefen ook naakt….
    
    - Ja, waarom niet, antwoordde pa. Jullie zijn oud genoeg om te weten wat je doet.
    
    Tijdens het avondeten werd er nog even over gesproken.
    
    - Ja, zegde pa, in onze tijd was naakt gewoon doodzonde.
    
    - Echt ?
    
    - Ja zeker ! Een bloot pietje zien of een bloot achterwerk, doodzonde.
    
    - Allé, kom zeg, antwoordde ik.
    
    - Maar ja… soms was het leuk om eens doodzonde te doen hé.
    
    We lachten. Ma ook.
    
    - Een kameraad van mij had bij het omkleden voor het voetbal gewoon ook verwisseld van slipje, en stond een ogenblik in zijn blootje. Hij moest van de turnleraar een uur lang op zijn knieën zitten ! Hij had zich onzedig gedragen.
    
    - Ja, ging ma verder, en als wij buiten speelden en we zagen door het broekspijpje van een jongen een stukje van zijn piemel, dan riepen we dat het bliksemde.
    
    - Ik denk, besloot pa, dat de jongeren van vandaag daar wel tegen kunnen. Op internet zien ze veel, veel ergere dingen. Ze moeten weten dat wat ze op internet te zien krijgen commerciële seks is, die ...
«1...3456»