Trio Van Pasta - 1 - Sex Verhalen

Trio Van Pasta - 1

1. Lichtbruin

De olijfolie begint de geuren in de pan. Het vermengt zich met de indringende geur van de ajuin die net gesneden is. Aan de snijplank staat een vrouw van in de veertig, op een stoel aan de houten tafel zit een jongere vrouw van nog geen twintig. Ze zouden moeder en dochter kunnen zijn maar dat zijn ze niet. Ze kennen elkaar pas sinds die middag.

Het is een rustieke keuken waarin geleefd wordt, terwijl anderen dit zouden omschrijven als rommelig en oud. Er hangen en staan her en der potten en pannen, potjes en bokaaltjes, plankjes en rekjes. Er is gisteren in deze keuken gekookt, met liefde, en er wordt vandaag opnieuw in deze keuken gekookt, met nog meer passie dan gisteren. De oudere vrouw van de twee is Isabel, zij woont hier. De jongere vrouw is Charlotte, zij wil hier wonen.

Van aan de tafel, met een glas oude porto waar het veel te vroeg op de dag voor is, kijkt Charlotte gefascineerd rond. Dit huis heeft alles waar ze naar op zoek is. Charlotte schildert, eerste jaar aan de academie, en ze wil weg van de steriele moderne villa waar ze is in opgevoed. In dit huis wordt geleefd. Overal waar ze kijkt ziet ze schetsen en schilderijen in haar gedachten.

Het meest van al nog zou ze die vrouw zelf schilderen, Isabel. Zoals ze aan het werkblad staat, de groenten snijdt terwijl ze praat en lacht. En dan de kleren die ze aanheeft. Charlotte durft zich zo nog niet te kleden als ze alleen is, zeker niet voor haar vriend, dus al helemaal niet als ze gewoon ...

... bezoek zou ontvangen. Het lijkt een scène uit een film, of inderdaad: een schilderij. Het bloemenjurkje is een los niemendalletje, fijne bandjes naast de zwarte bandjes van haar BH. Altijd zakt er wel een van die bandjes van haar schouders, Charlotte vindt het best grappig om te zien. Sensueel is het in elk geval wel, al helemaal omdat dat dunne jurkje wel heel diep is uitgesneden, en nog meer omdat die zwarte BH eronder een uitdagende kanten push up is. Kwartcup? Charlotte vraagt het zich al heel de tijd af.

Isabel heeft donker haar en Spaanse sproetjes. Ze is getint maar niet donker, zoals ze het zelf graag omschrijft. Haar natuurlijke golven krult ze zelf nog wat bij, haar lichtbruine ogen lijnt ze net dat beetje donkerder.

Charlotte is ook donker van haar, in een staart omdat het makkelijk is maar haar gezicht vraagt er niet om. Ze heeft mooie ogen en een heel sensuele mond, maar ze heeft geen idee wat ze daar verder mee moet aanvangen. Haar trui zit makkelijk en de jeans zit onder de verfvlekken. Als ze op straat loopt, onder die trui, in die jeans, kijkt iedereen vooral naar haar strakke billen. Iets wat haar vriend al vaak gemerkt heeft maar haar nog nooit heeft durven zeggen.

Charlotte en Isabel praten over huizen en over wonen, over schilderen en studeren, over trouwplannen en al jaren gescheiden zijn. Isabel wil haar kamer pas verhuren als ze een namiddag samen hebben gepraat en daarna samen hebben gegeten. Ze maakt pasta, omdat studenten toch niets anders ...