Tienercamp - 3 - Sex Verhalen

Tienercamp - 3

... kwamen we aan bij onze tent waar we samen binnen gingen. Daan en Robbe waren beide nog niet terug.

‘Hé Jasper, kan je een geheim bewaren?’ vroeg Mirko na een tijdje. Ik knikte en spitste benieuwd mijn oren. ‘Ik heb hun piemels wel al gezien… Maar nog niet echt stijf ofzo!’ zei Mirko alsof dat laatste het allemaal minder spannend maakte. ‘Waar dan?’ vroeg ik geïnteresseerd. Hoewel ik het verhaal van Daan al had gehoord, leek het me beter om me verbaasd op te stellen. ‘Daan gisteren achter de tent toen we gingen plassen. Bij Robbe vanmorgen toen ik hem insmeerde.’ zei hij met enige trots. ‘Liet Robbe zomaar zijn pik aan je zien?’ vroeg ik met oprechte verbazing want zo kende ik Robbe helemaal niet. ‘Bij hem trok ik plots zijn boxershort een stukje naar beneden. Helaas vonden ze het beide niet erg leuk. Misschien ben ik inderdaad dominant, maar dat is mijn aard.’ zei Mirko. Het was opvallend hoe hij me in de ogen keek terwijl hij het vertelde, alsof hij elke reactie uit mijn ogen probeerde te lezen.

‘Je kijkt wel graag naar piemels hé?’ vroeg ik met een glimlach. Mirko’s ogen leken wel licht te geven in het duistere tentje. ‘Ik vind het spannend en word er helemaal opgewonden en geil van!’ zei hij ietwat opgewekt. Duidelijk blij was hij, dat ik hem geen standje gaf. ‘Maar-maar jij kijkt en speelt toch ook graag met mijn piemel!’ vervolgde hij en klonk nu best euforisch. ‘Ja klopt, je bent ook een goede vriend!’ zei ik en besefte dat mijn blik weer onwillekeurig naar ...

... zijn kruis staarde. Mirko glimlachte goedkeurend zijn tanden bloot. ‘Weet je, ik heb het gevoel dat ik je wel kan vertrouwen!’ zei ik er achteraan.

Mirko keek plots behoorlijk ernstig. Tot mijn verbazing stond hij plots op en liep naar de uitgang van de tent. Ik hoorde hoe hij aan de ritssluiting van de tent trok. Niet veel later kwam hij terug. ‘Hé Jasper?’ vroeg hij en zijn stem klonk behoorlijk ernstig. ‘Ik denk ook wel dat ik jou kan vertrouwen…?’ zei hij. Het klonk alsof hij het aan me vroeg, dus instinctief knikte ik. Alsof het midden in de nacht was, sloop hij naar zijn koffer en rommelde er even in. ‘Wat doe je?’ vroeg ik. ‘Sssst!’ zei hij en haalde een klein bruin flesje tevoorschijn. ‘Medicatie?’ vroeg ik. Maar Mirko schudde zijn hoofd. Hij opende een van de maaltijdpakketten en nam er een flesje vruchtensap uit. Voorzichtig draaide hij de dop er vanaf en liet vanuit zijn glazen bruine flesje enkele druppels in vallen. Net toen ik dacht dat hij zou drinken, draaide hij tot mijn verbazing de dop weer stevig op het flesje en stopte dat weer in het maaltijdpakket. Vervolgens herhaalde hij hetzelfde bij een tweede pakket.

‘Wat doe je?!’ vroeg ik. ‘Niet van drinken, deze zijn voor Robbe en Daan.’ begon Mirko die het bruine flesje nu weer in zijn koffer rommelde. Net toen hij met zijn uitleg verder wilde gaan hoorden we de rits van de tent schuiven. ‘Oh hé!’ riep Daan de tent in. ‘Jij vertrouwt mij en ik vertrouw jou!’ zei Mirko nog snel terwijl ie naar me knipoogde.