1. Het bijzondere overspel


    Datum: 20-9-2020, Categorieën: Lesbisch Auteur: MindsEye, Bron: Gertibaldi

    ... beetje tja, ordinair bij zou lopen. Of iemand in een lange zwarte jas, waaronder
    
    zou zitten. Maar het meisje wat voor haar deur stond zag eruit alsof ze zo van een studentencampus was gelopen. Ze was een jaar of vijfentwintig en had blonde lange haren. Haar ogen waren stralend blauw, ze was slank gebouwd en van gemiddelde lengte. Onder haar shirtje bolden twee mooie borsten, ongeveer even groot als de hare en ze droeg een linnen broek. Het truitje was net te kort om haar buik helemaal te bedekken en Lisa merkte dat ze dat ongelofelijk sexy vond. Ze droeg een klein bruin schoudertasje.
    
    “Hoi, mijn naam is Frederique,” zei het meisje en stak spontaan haar hand uit.
    
    Lisa besloot haar echte naam maar te geven en drukte de hand van Frederique. Omdat ze zich nog steeds niet goed een houding wist te geven leidde ze haar de woonkamer in. Geen idee hoe het nu verder moest. Aan de andere kant, zij waarschijnlijk wel dacht ze Lisa. Ik laat haar gewoon de leiding nemen.
    
    Frederique liep inderdaad kordaat door naar de woonkamer. Ze nam haar schoudertas mee naar binnen. Lisa liep er zo snel mogelijk achteraan. Frederique draaide zich naar haar om. “Zenuwachtig?” vroeg ze met een lachje. Ze had een kuiltje in haar linkerwang en Lisa voelde dat haar knieën even knikten toen ze dat zag.
    
    “Ja,” antwoordde ze. “Eigenlijk best wel.”
    
    “Geeft niets. We hebben alle tijd. Tenminste als dat voor jou mogelijk is.” Lisa pakte de enveloppe die ze klaar had gelegd van de tafel en gaf die ...
    ... aan Frederique. Zij pakte hem aan en stopte hem in haar tasje. “Zo, zeker nu dit geregeld is, hoef je je nergens meer druk om te maken en alleen maar te ontspannen. Zeg me maar gewoon wat je wilt doen. Wil je meteen een massage, of wil je eerst wat praten.”
    
    “Misschien wat praten of ik kan je het huis laten zien. Gewoon zodat ik wat tot rust kom. En dan kunnen we boven eventueel de volgende stap nemen.”
    
    “Prima,” was het antwoord, “Ga maar voor.”
    
    Lisa ging voor terwijl ze kort door het huis liep en vertelde wat wat was. Een beetje vreemd, bedacht ze zelf ook, dus ze maakte het zo kort mogelijk. Samen liepen ze de trap op. Ze liep niet zo snel, gehinderd door haar dikke buik, en onbeholpen gang, maar Frederique reageerde nauwelijks hierop. Ze luisterde geïnteresseerd en toen ze eenmaal boven waren merkte Lisa dat ze zich heel erg rustig voelde. Nou rustig…. haar hart sloeg nog snel en het kriebelde in haar buik (en dat was flink wat kriebel). Maar niet meer van de zenuwen… Meer van de opwinding.
    
    In de slaapkamerdeur bleef ze even staan: “Hier slapen mijn man en ik…” De rest van de zin bleef onafgemaakt in de lucht hangen, net als de plotselinge spanning. Lisa voelde hoe Frederique haar handen over haar blote armen omhoog liet glijden. Ze zuchtte en sloot haar ogen. Het was lang geleden dat ze zo aangeraakt was, maar ze had er zo naar verlangd. Frederique deed een klein stapje dichterbij en Lisa voelde hoe ze omhelst werd door haar. Het was een vreemde gewaarwording om ...
«1234...9»