1. Vakantiejob - 57


    Datum: 17-9-2020, Categorieën: Homo Auteur: Krieger, Bron: Opwindend

    ... laat het gebeuren, maar voel weliswaar geen opwinding.
    
    ‘Morgen komt er bezoek,’ zegt hij. ‘Een belangrijk iemand. Je moet heel erg proper zijn.’ Hij klinkt niet onvriendelijk maar lijkt ook weinig gemotiveerd.’
    
    ‘Ik kan mezelf wel wassen, hoor!’ werp ik op. Morgen! Ik moet hier dus zeker nog de hele nacht blijven. Mijn regenjas moet ondertussen toch gevonden zijn, met mijn telefoon in! Ze kunnen toch zien dat Besim me gebeld heeft en zo de link leggen.
    
    ‘Het is mijn taak te zorgen dat jij proper bent’, zegt de jongen. ‘Denk je dat ik dit voor mijn plezier doe, misschien?’ Zijn ingezeepte hand bewerkt nu mijn ballen.
    
    ‘Je koos er toch nogal snel voor om mijn pik te wassen!’ durf ik opwerpen. Ik ben wel bang dat ik hem kwaad maak maar hij zegt niets terug. Dan stapt hij terug naar de tuinslang en begint me van kop tot teen af te spoelen. Het zeepsop druipt van me af en sijpelt naar de randen van de koer Ik heb het nu wel koud gekregen. Geen idee waar mijn kleren gebleven zijn.
    
    Ik grijp even naar de slang om die over te nemen, omdat er zeep in mijn ogen dreigt te komen. Wanneer ik mijn hand uitsteek, trekt de jongen de slang echter meteen terug, met als gevolg dat een flinke straal op hem zelf terecht komt. Hij vloekt in een andere taal en duwt dan toch de slang in mijn handen. Ik spoel zelf de laatste resten zeep van mijn lijf.
    
    Het natte t-shirt van de jongen plat vooraan aan zijn lijf. Hij is lang niet doorweekt maar kijkt wel geërgerd. Dan trekt hij het uit. ...
    ... Hij is vrij rank gebouwd, met smalle schouders en lange, dunne armen, maar midden op zijn borst prijkt een toef borsthaar en er loopt ook een prachtig haarspoor van zijn navel naar zijn kruis. Hij legt het t-shirt binnen en komt met een handdoek terug.
    
    Dan wijst hij naar een gammel, laag houten bankje dat vlakbij staat. Ik ga zitten en hij werpt me het handdoekje toe, waarmee ik me begin af te drogen.
    
    ‘Tussen je benen nog niet! Daar zijn we nog niet klaar mee.’
    
    Ik heb geen idee wat hij bedoelt. Dan verschijnt een bus scheerschuim en een wegwerpscheermesje uit een tas. ‘Voor het bezoek moet je haarloos zijn!’
    
    Ik weet niet wat ik daarvan moet vinden. Ik heb sinds ik voor het eerst schaamhaar kreeg, nooit overwogen het af te scheren. Het lijkt me niets iets waar ik zit op te wachten. Ga ik dat zelf moeten doen?
    
    Ik sluit mijn benen en kijk de jongen even recht in de ogen. ‘Geen sprake van,’ zeg ik.
    
    ‘Hey, het moet!’ zegt hij. Hij lijkt even heel ernstig. ‘Het bezoek… daar valt niet mee te spotten, echt! Je kan maar beter helemaal voldoen aan de eisen!’
    
    Ik aarzel. ‘Ik heb dat nog nooit gedaan. Is dat niet riskant? Ik kan me snijden.’
    
    ‘Ik heb die taak gekregen hé, jij moet dat niet zelf doen!’
    
    ‘No way!’ zeg ik en plaats mijn handen beschermend in mijn kruis. ‘Hoezo heb jij daar verstand van dan?’
    
    ‘Ik weet wat ik doe,’ zegt hij. Hij durft me nu aan te kijken. Hij ziet er nog steeds streng uit maar het beeld is toch wat afgezwakt. In zijn blote bovenlijf, ...