Oriënt Bay - 3 - Sex Verhalen

Oriënt Bay - 3

... ik uit te zweten op een strandstoel. Ik heb al een cappuccino gekregen van de vrolijke barjongen. Bijna verlangend kijk ik in de richting van waaruit O moet komen aan waden. En for sure, daar is ze even later, in de verte. Ze loopt tot haar middel in het water op zo’n twintig meter uit de kust. Ze komt langzaam mijn kant op. Bruin opgestoken haar, redelijk slank, ferme borsten, donker gebruinde huid, en heel sereen. Dichterbij gekomen zwaait ze. Zij waadt, nee schrijdt voorbij, statig, en komt twintig meter verder het water uit. Ik zit weer ademloos te kijken. O loopt over het strand terug.

Voor mij blijft ze staan. We wensen elkaar goedemorgen en ik nodig haar uit voor een kop koffie. Ze accepteert en gaat op een strand bed tegenover me zitten, naakt maar zonder enige blijk van gêne. Ik vraag haar hoe haar avond is geweest. ‘ik heb oude herinneringen opgehaald met een vriendin’, zegt ze. ‘Mijn vriendin doet dit jaar mee aan de Heineken Regatta en is dus drie dagen op het eiland. We zijn weer helemaal bij na gisteravond. Hoe was jouw avond?’

Ik twijfel. En besluit dan eerlijk te zijn. ‘Nadat ik heerlijk heb gegeten ben ik over het strand terug gelopen en ...

... ergens onderweg heb ik erg genoten van twee vriendinnen die kennelijk veel in te halen hadden’, zeg ik grinnikend. Wederom zonder enige gêne lacht O terug. ‘Wat fijn voor je. Vanavond is er een groot feest naar aanleiding van de Regatta. Ik hoor dat het de moeite waard is om te gaan. ’

Ondertussen veegt O met haar vingers rond haar prachtige bruine borsten en over haar buik, denkbeeldig zand afvegend. Ook haar benen krijgen die behandeling. Daarna ook haar kruis, waarbij ik tegen een glad en openstaand glinsterend poesje aankijk. Ze veegt met haar vingers ook over haar lipjes, ondertussen rustig doorpratend. Ik maak mij zorgen over een zich langzaam en schoksgewijs oprichtende erectie. Ze kijkt er naar en vervolgens kijkt ze mij recht aan. Ze bijt op haar lip. ‘Bedankt voor de koffie. Ik nodig je uit voor de lunch. Om één uur op hetzelfde terras?’ Zonder een antwoord af te wachten loopt ze weg. Een Nubische Koningin. Ik kijk haar na terwijl ze langs het strand weer terugloopt, waarbij haar billen charmant kantelen bij elke stap. Tjonge. En een nieuwe dag moet nog beginnen. L’histoire d’O. Of misschien zelfs L’histoire avec O, denk ik glimlachend. Ik ga het meemaken.