INDIAN SUMMER AAN DE OOLDERPLAS, 19 OKTOBER - Sex Verhalen

INDIAN SUMMER AAN DE OOLDERPLAS, 19 OKTOBER

... uiteindelijk toch maar weer in mijn kantoorkloffie het paadje terug. Omdat het zo windstil was hoorde je alleen de vogels en af en geritsel van een muis of zo.

De mooie man op het visstoeltje en ook de mooie man, die ik aan het begin had gezien zag ik niet meer. Het gebiedje waar ik hem gezien had had ik niet eerder verkend. Daar moest je bij de monding van de plas aan de Maas kunnen komen. Ook omdat ik nog geen zin had om al het asfaltpad naar 'de menigte' te nemen. Maar ik wilde het daar ook wel eens verkennen. Ook hier weer een afwisseling van open plekjes, manshoge bosschages en een smal pad. Of ik daar nu nog ook nog blote mannen hoopte tegen te komen? Misschien wel, maar misschien ook niet. In een zomer heb ik daar aan de plas wel eens een man afgetrokken. Leuk? Ach ja, wel. Maar toen éénmaal thuis ben ik toch gaan douchen. Ik wist zijn naam niet en het was erg onpersoonlijk.

Dat blijf ik wel een ongemakkelijk 'ding' vinden van naaktstrandjes. Ik weet van mezelf wel dat ik open sta voor contacten met mannen. En ik kan dan ook genieten van intieme avondjes en nachten met een fijne man. Tegelijk lees ik verhalen van mannen met seksescapades op naaktstranden en parkeerplaatsen, die mij doen terugdenken aan die éne...nou ja 2,3, keer dat het mij 'overkwam'.

Het ongemakkelijke dus wat ik voel op dat soort plekken. Nu dan even aan de hand van wat er verder gebeurde.

Nadat ik weer een stukje teruggelopen was en ik nog geen zin had om terug te gaan vond ik nog een ...

... zonplekje. Ik lag nog niet koud in het klamme gras of de sprookjesachtige stilte werd bruusk verstoord door mijn telefoon. Een zus aan de lijn die met een langdradige praktische vraag kwam. Helemaal niet op zijn plaats op zo'n moment en op zo'n plek. Maar dat vertelde ik haar maar niet. Toen ik haar ophing en aanstalten maakte om toch maar naar huis te gaan, zag ik op op ongeveer 20 meter afstand toch weer die mooie man. Zittend, nu met een slip aan in het zonnetje. Ik vroeg geloof ik iets van 'kan je de zomer niet loslaten?' Het liep tenslotte al tegen zessen. In ieder geval ontstond er zo'n gesprekje waarbij hij op een gegeven moment opstond. Een langere man met een mooi lichaam. Zijn huid gebronsd door de zon van deze zomer. Die slip van hem bleek een erg verleidelijke zwart-groene jock-strap te zijn, van het soort waar ik wel opgewonden van kan worden. Het zal niet de allernieuwste zijn geweest, want mijn steelse blikken ontwaarden ook wel wat van zijn opgeborgen geslacht. We kletsten zo staand aan de waterkant wat over hoe vaak we hier kwamen en waar ze woonden en zo. Hij meer uit de Limburgse industriestreek en ik dus van vlakbij. En daar stond ik in mijn kantoorkloffie en hij met zijn mooie lijf in die mooie slip. Hij vertelde me overigens nog wel over de doorwaadbare plaats naar de overkant. Die ik moet onthouden voor volgend jaar. Maar wat ik wil aankaarten is dat ongemakkelijke; met welke intentie en gevoel kom je naar zo'n plek. Ik kwam er in ieder geval niet om ...