1. Mini - 56


    Datum: 14-9-2020, Categorieën: Romantisch Auteur: Keith, Bron: Opwindend

    De rest van de week bracht, buiten DT om, weinig bijzonderheden. Holtinge hield zich gedeist en de loopgroep werd op dinsdagavond beschaafd afgebeuld op het Cooperparcours.
    
    We maakten afspraken voor de verhuizing van Rob Jr. naar Berg en Dal. Rob Sr, Ton, Clara, Joline en ik zouden helpen en na de verhuizing in Malden blijven slapen. Rob Jr. en Melissa gaven aan dat ze in Berg en Dal zouden blijven. Logisch...
    
    De Piraten werden voorbereid op twee weken zonder mij, wat niet zo’n probleem was, want Henk wist feilloos wat hij moest doen. Wat leuk was om te zien dat Henry en Angelique langzaam leken te ontdooien ten opzichte van elkaar. Ze kregen beiden niet meteen een rood hoofd als ze elkaar spraken, en ze spraken elkaar nu regelmatig. Joline had tegen Angelique gezegd dat ook zij tijdens de middagpauze haar bureau op slot moest doen en ergens in gezelschap haar boterhammen moest gaan eten. Ook de receptioniste van een technisch bedrijf heeft ten slotte recht op een fatsoenlijke lunchpauze. Angelique koos ervoor om met de Piraten mee te lopen. Net als Fred.
    
    Fred had z’n draai gevonden in het backoffice. Regelmatig hoorden we zijn grommende lach, vergezeld van de lachjes van Gonnie en haar bureaugenoten. Binnen DT ging de uitbreiding echter gepaard met de bijbehorende groeistuipen.
    
    Joline had een onverwacht probleem in de vorm van de nieuwe communicatie-adviseuze, Marion de Groot. Die jongedame kwam woensdag voor het eerst. Theo zei in zijn aankondiging dat ze ...
    ... familie was van een kennis. "Maar geen voorkeursbehandeling geven. Net als jullie moet ze gewoon haar boterham verdienen en krijgt ze een proeftijd. Voldoet ze niet, staat ze meteen buiten." Ik had een glimp van haar opgevangen, terwijl ze met Joline door de gang liep, maar nog geen kennis gemaakt. Mijn eerste indruk van haar was ‘modepop’. Halverwege de twintig, dure kleding, behoorlijk zwaar opgemaakt en een geaffecteerd stemmetje. Ze moest duidelijk wennen aan DT.
    
    Joline zat op woensdagavond thuis al op haar te mopperen. “Die denkt dat ze Prinsesje Petronella is… PR is vreselijk belangrijk, volgens haar. Ik heb haar proberen aan het verstand te brengen dat jullie, de productieteams, een stuk belangrijker waren, maar dat wilde er niet in bij madame. Zelfs niet toen ik vertelde dat jullie voor haar salaris zorgen…”
    
    Ze zuchtte en ik grijnsde. “Heeft ze een eigen bureau?” Joline knikte. “ Is ooit wel de bedoeling. Nu zit ze nog bij mij op het bureau.” “Wat dacht je ervan haar voorlopig bij calculatie te parkeren? Naast Fred staat nog een leeg bureau. Binnen een week is ze dan óf getemd, óf kiest ze het hazenpad.” Joline’s ogen lichtten op. “Doen we!” Ze keek me ondeugend aan. “Da’s overigens wél een zware vorm van shock-therapie, meneer Jonkman. Ik weet niet of de UNHCR dat goed vindt…” “Ja, een hele zware vorm, inderdaad. Honderd en tien kilo, om precies te zijn. Maar ze went er maar aan. Zo’n type moet je meteen laten weten wat de pikorde is.” Een gniffel was Joline’s ...
«1234...8»