Een erotische ontdekkingsreis - Sex Verhalen

Een erotische ontdekkingsreis

... beneden zakken. Hij pakt haar bij haar heupen en helpt haar overeind. De tranen biggelen over Ans haar wangen als ze Johan aankijkt en zegt “Tevreden nou? … toch drie genomen” “Vier!” zegt Johan “Vier!, want de eerste mocht dan weliswaar niet meetellen, maar je hebt 'm wel gehad! Ik ben hartstikke trots op je. Je bent een dapper moordwijf. Je kan trots zijn op jezelf”

Ans valt huilend van ontlading in de armen van Johan terwijl Mariska vastgebonden aan de tafel toekijkt.

“Hey kanjer, zullen we Maris maar eens gaan losmaken?” vraagt Johan aan Ans die inmiddels wat is bedaard.

Verschrikt draait Ans zich om en duikt boven op Mariska met de woorden: "Sorry, sorry, sorry Maris ... wat ben ik toch een egoïstische muts .. ik zal je meteen losmaken. Alsjeblieft vergeef me!"

Mariska wordt uit haar benarde positie bevrijdt en staat een beetje wankel op haar benen. Ans heeft zich helemaal over haar vriendin ontfermd en houd haar stevig in haar armen en wrijft liefdevol over Mariska's rug. Als Mariska weer de oude is hijst ze zich weer in haar BH en trekt haar truitje weer aan en trekt dat zover naar beneden dat het haar billen net bedekt. Ans heeft gedurende die tijd met diepe bewondering naar de striemen op de billen van Mariska gestaard zoals die zijn achtergelaten door de Rotan cane. Voorzichtig vraagt ze: "Doet dat niet erg zeer?" terwijl ze over haar eigen bips wrijft.

"Tis goed te doen" verzekerd Mariska "Je zal zien dat deze herinnering nog een paar dagen ...

... zichtbaar blijft als je voor de spiegel staat. Heerlijk vind ik dat, het geeft zo'n goed gevoel!"

Johan heeft ondertussen alle spulletjes verzamelt en weer in de rugzak gedaan en staat met genoegen het schouwspel gade te slaan.

"Dames, wat dunkt jullie? Zullen we maar weer eens gaan?"

De dames knikken en ze zetten zich in beweging naar de uitgang van de grote loods. De onderrandjes van Mariska's billen dansen zichtbaar bij elke stap onder het net te korte truitje. Johan geniet van het uitzicht en fluit er vrolijk op los.

Bij de auto aangekomen laadt Johan de spullen weer in het koffer.

Hij zegt: "Zo, nog ff een foto'tje van de billetjes voor het nageslacht daarna kunnen we gaan. Als jullie naast elkaar gaan staan, voorover buigen en de billetjes ontbloten dan zal ik er een prachtig aandenken van maken"

Zo gezegd, zo gedaan. De dames buigen voorover en twee gestreepte kontjes prijken in de zon. Johan neemt wat foto's en kijkt op de camera of ze geslaagd zijn.

"Helemaal goed !! We kunnen gaan." grijnst Johan voldaan.

De eerste paar kilometers is het stil in de auto. Blijkbaar is het hele gezelschap bezig met de verwerking van het gebeurde als Ans de stilte doorbreekt. "Dank jullie wel voor deze middag" "Ik had dit in mijn stoutste dromen nooit kunnen dromen."

"Ik ben heel blij dat je er zo over denkt Ans, ik vond het ook geweldig en ik den dat Johan dat kan beamen" zegt Mariska terwijl Johan driftig ja knikt. "Zo zie je maar waar gewone dingen toe kunnen ...