Een relationele Rollercoaster 5 - Nieuwe vrienden - Sex Verhalen

Een relationele Rollercoaster 5 - Nieuwe vrienden

... eraan herinnert, ik zou dat grif vergeten zijn." "Doe je dat dan wel nog voordat je we vertrekken. Ik wil niet dat je vrouw zich zorgen maakt." Bij die laatste woorden proest Elisa haar laatste slok koffie over de tafel. "Jou vrouw??? Zijn jullie geen setje dan?" Ze kijkt Eefje verbaasd aan. "En jij hebt me… In de wasruimte..?" "geduld Elisa, als John zo gaat bellen, zal ik jullie alles vertellen." "Maar dat hoeft toch niet, het gaat ons toch niet aan…" "Je hebt gelijk Bert." Elisa kijkt haar vriend lachend aan. "Maar ik wil het wel graag weten."

Ik loop naar buiten en ga in een hoek van het terras zitten. "Hey John. John Berns? Leef jij nog?" "Ja, Sorry ,Mieke. Ik leef nog." Ik hoor haar lachen, aan de andere kant van de 'lijn'. "Sorry!" "Dat je nog leeft?" "Nee lieverd, Sorry omdat ik je zo verwaarloos." Ze kent me te goed. Aan mijn toon hoort ze dat er iets speelt. "Vertel op John. Er is wat… Ik hoor het aan je stem." "Je hebt gelijk Mieke. Ik ben verliefd! Verliefd op Eefje." Ik hoor hoe ze zucht. "Dit gaat dieper hè John? Ik hoor het aan je." "Ja Mieke. Ik voel voor haar. Niet puur voor de seks, maar vooral ook om wie ze is." De snik die ik hoor breekt mijn hart. "En bij mij John?" "Dat is het hem juist. Ik kan en wil meniet voorstellen niet meer met jou te zijn." "Dat is dan zeker niet voor de seks!" Ondanks alles hoor ik haar zelfspot in die laatste opmerking en bewonder ik haar veerkracht."Waarom zeg je niks?" Ik voel tranen over mijn wangen lopen. "Ik hou van je ...

... Mieke!" "Dat weet ik toch! We gaan hier uitkomen John. Daar ben ik heilig van overtuigd." "Ik hoop het echt lieverd. Ik voel me nu zo'n zak, maar als Eefje me aankijkt dan…" "Dan smelt mijn grote held!" "Ben ik dat dan nog steeds?" "Ja jongen, dat ben je en laat me niet horen dat jij je de laatste dagen niet gaat amuseren. Dat ben je mij en Eefje namelijk verschuldigd… Wat is er overigens allemaal gebeurt? Ik kreeg ik een 'belletje' van Tineke, ze klonk allesbehalve vrolijk. Ze komt straks op de koffie. " Ik doe kort verslag van de gebeurtenissen tijdens onze gezamenlijke tocht. "Hey Johnny, langzaam kappuh nou. Wij zijn bijna zover!" Ik draai me om en zie hoe Bert en Elisa met hun rugzakken het terras opkomen. "Was dat Eefje?" "Nee lieverd. Dat is Elisa, die samen met haar vriend Bert met ons meeloopt." "E-l-i-s-a?" Ik hoor hoe Mieke de naam langzaam over haar tong laat rollen en moet lachen. "Met ons meeLOOPT!" Mieke lacht ook. "Ja, John, dat had ik al begrepen… Ga nou maar… Bel je me morgen avond? Ik heb de komende dagen vroege dienst."

Terwijl ik naar binnenloop kom ik Eefje, slepend met mijn rugzak, in de gang tegen. "Ik heb alles in die van jou gestopt. Vandaag draag jij de rugzak en ik de verantwoording." Ze blijft me verbazen. 'Waar is dat stille, onzekere, grijze muisje gebleven?' Voor een moment kijkt ze me onzeker aan. "Is er iets?" Ik neem de rugzak van haar over en druk een zoen op haar voorhoofd. "Nee, lieverd. Je moet de groeten hebben van Mieke. Ze wil dat ...