Julia Het Bloemenmeisje - Sex Verhalen

Julia Het Bloemenmeisje

... werk leuk vind, is de beroering tijdens het werk niet zo groot. Vlakbij onze apotheek is er een groot winkelcentrum. Om aan de doffe sfeer van de apotheek te ontsnappen, ga ik daar wel eens heen om iets lekkers voor de lunch te halen. Soms ga ik met een collega, maar vandaag ben ik alleen. Het is een korte wandeling, maar in deze wintermaanden voelt het toch als een tocht. Met mijn jas goed dichtgetrokken en de oren bedekt door een muts, stap ik door de glazen draaideur. ‘De Spaander’ is een winkelcentrum als geen ander, een overdekte hal met een scala aan winkeltjes die de passerende voorbijganger hun waar proberen te slijten. Weinig karakter, maar wel handig. Terwijl ik mij een weg baan door het winkelende publiek, word ik op mijn schouder getikt.

Ik draai me om en zie een vrouw staan. Ze heeft een rode magnolia in de hand en ik zie op haar borst een naamplaatje. “Hoi”, begint ze schuchter. Haar wangen zijn rood aangelopen en het is duidelijk dat ze zich ongemakkelijk voelt. “Ik ben Julia, en ik wilde je deze bloem geven”. Ik sta even perplex, “ehm bedankt?” weet ik uit te brengen. De situatie voelt erg ongemakkelijk en ik zie dat Julia zich ook even geen raad weet. De mensen om ons lijken ons niet op te merken. “Waaraan heb ik dit mooie presentje te danken?” weet ik de stilte te doorbreken. “Nou, ik zie je wel eens voorbij lopen, in gedachten verzonken, en ik dacht dat een bloemetje je wellicht op kon fleuren.. Ik werk daar”, ze zei, terwijl ze naar de bloemenwinkel ...

... verderop wees. Een collega van Julia keek nieuwsgierig onze kant op, maar dook weg bij het zien van de wijzende hand. “Oh, nou.. dan wil ik je daar hartstikke voor bedanken”, zeg ik weifelend, “leuk dat je aan me denkt.” Julia nam een stapje achteruit, keek naar de grond en zei “graag gedaan” en toen liep ze lichtelijk weggedoken terug naar de winkel. U kunt zich voorstellen dat ik even geen raad wist: stond ik daar, ineens met een mooie bloem in de hand, midden in het winkelcentrum. enigszins verward draaide ik mij weer om naar mijn eigenlijke bestemming. Wat was er nu zojuist gebeurd?

Terwijl ik terugloop van mijn boodschap, krijg ik de bloemenwinkel weer in het verzier. Ik zie Julia staan: ze wijst een wat oudere man een voor mij onbekende bloem aan. Ze zijn een boeket aan het samenstellen. Julia is ongeveer net zo lang als de man en haar haar is weelderig. Bijna net zo witzilver als dat van de man; waarschijnlijk had ze haar haren gekleurd. Hoe oud zou ze zijn? Ik schat net wat jonger dan mij, misschien een jaar of 28. Ik ben in gedachten verzonken, totdat ik merk dat ik stilsta. Ik zet een stap en zie dat Julia zich omdraait. Haar ogen vallen op de mijne en Julia verstijft. Ik ook. Ik sta wat verderaf, maar ik zie weer rode blosjes op haar wangen verschijnen en ik voel ze nu ook. Wat gek: zij schaamt zich, en dus ik ook. Maar waarom? De klant zegt iets tegen haar en ze lijkt uit de tussen ons onstane trans te ontsnappen. Ze keert zich tot hem en gaat verder, hoewel ze ...