1. Toch Een Werkster ...


    Datum: 4-8-2020, Categorieën: Hetero Auteur: Penpaal, Bron: Opwindend

    Ik heb heel mijn leven nooit een werkster gehad. Niet omdat ik die niet kon betalen, maar omdat ik bang was dat ze in mijn spullen gingen snuffelen en dat ik iedere keer voordat de werkster kwam, zelf ging schoonmaken als een gek. Uit schaamte voor wat zij zou aantreffen. Welnu, dat leek me geen 'win-win'-situatie. Totdat ...
    
    Totdat ik tijdens het kjiken op het advertentiebord bij Appie een pasfoto zag hangen op een kaartje. Daarop bood de jongedame van de foto zich als werkster aan. Erg ervaren kon ze niet zijn, aan de foto te zien. Haar gezicht was vriendelijk en ze had mooi blond lang haar. Als ze bij Appie had gewerkt, zou ik gezegd hebben: toppertje!
    
    Ik belde rond etenstijd het nummer dat op het kaartje stond. Dat kaartje had ik uiteraard meegenomen, want ik wilde geen 'concurrentie'. Er stond geen naam op het kaartje, dus kon ik haar niet eerst op Facebook opzoeken.
    
    De telefoon werd opgenomen door een vrouwen-, nee eerder meisjesstem. 'Met Mariska'. Ik stelde me voor en legde uit dat ik reageerde op de advertentie. En op zoek was naar een werkster voor twee ochtenden per week.
    
    'Okay. Maar ik wil graag eerst even komen kennismaken voordat ik beslis of ik het wil doen. Het huis zien, u ontmoeten, dat vind ik wel belangrijk.' Dat had ik niet verwacht, maar het klonk wel logisch. 'Moet ik dan wel of niet schoonmaken voordat je komt kijken, Mariska?', grapte ik.
    
    'Dat mag u zelf bepalen. de klant is koning', zei ze met een lach. We spraken een tijdstip af, 's ...
    ... avonds de dag erna. Vijf minuten na het afgesproken tijdstip werd er aangebeld. Ze was kleiner dan ik dacht, had een goedkoop ogende jas aan en oogde iets ouder, en minder mooi dan op de foto. 'Sorry dat ik laat ben, maar de oppas was te laat.'
    
    'Oppas?', vroeg ik verbaasd. 'Ja, ik moest even een oppas hebben voor mijn zoontje,' antwoordde ze. 'Die wilde ik niet meenemen.' Ik dacht een seconde na over mijn volgende zin. 'Dus je bent al moeder. Zo oud zie je er niet uit anders.'
    
    'Ik ben ook pas 19. Ben vroeg moeder geworden. Een beetje dom zwanger geraakt, van school af gegaan een maand voor de bevalling en daarna besloten om verder te gaan als alleenstaande moeder en schoonmaakster.' Ik kreeg al medelijden met haar toen ze haar verhaal vertelde, hoewel er geen enkele spijt in haar stem doorklonk. Ze klonk juist heel positief.
    
    Ik nam haar jas aan, hing deze aan de kapstok en ze ging de woonkamer binnen. Ze keek niet al te nieuwsgierig om zich heen, maar observeerde wel. We praatten wat over haar andere 'klussen' en ik vroeg hoeveel ze per uur rekende. Dat klonk redelijk en ik rekende haar voor wat ze dan in twee ochtenden zou gaan verdienen per week, zwart.
    
    Dat sommetje leek ze zelf ook al gemaakt te hebben, want ze knikte en zei: 'Mooi! Mag ik de rest van het huis nog even zien?' Ik liet haar de keuken, de toilet en de bovenverdieping zien. Ik had geen zin gehad om het opgeruimder te maken dan het normaal was. Ze leek zich daar niet aan te storen, want ze zei: 'Ik ...
«1234»