Ik kan het niet laten .. - Sex Verhalen

Ik kan het niet laten ..

Na mijn vorige gebeurtenissen (https://nl.xhamster.com/stories/overheerst-850306) heb ik nog maar een paar maanden in Tijnje gewoond voordat we naar Leeuwarden verhuisden. Dat was maar goed ook, want Margreet en Teun wisten wel van wanten. Ik houd er niet van om overheerst te worden, maar ik was ook niet in staat om die overtuigende geilheid van hun te weerstaan.

Teun maakt ronduit misbruik van het feit dat ik weet van zijn grote lul, maar hem niet heb mogen genieten.

De eerste keer dat ik weer boodschappen doe bij de Poisz durf ik hem bij de kassa niet recht aan te kijken. Hij schuift mijn boodschappen over de scanner en ik voel hoe zijn ogen mijn borsten bijna uit mijn blouse trekken. Dan pakt hij de komkommer die op de band ligt en schuift er zijn vingers er suggestief over heen. Ik sta er niet alleen en voel hoe ik een blos op mijn wangen krijg. Teun stoort zich niet aan de anderen "Hij is lekker groot hoor...". Ik lach een beetje schaapachtig en kijk naar hem, zijn ogen stralen van geilheid en ik merk dat het me niet onberoerd laat. Ik reken af en hij wenst me met een knipoog een fijne dag toe.

Thuis berg ik mijn boodschappen op, als ik de komkommer uit de tas haal, overvalt de herinnering aan de brutale woorden me. Ik verzink in gedachten en laat mijn vingers verlangend over de komkommer glijden. De kriebels gieren door mijn buik en ik voel mijn eigen geile vochtigheid. Ik kijk voor de zekerheid om me heen en laat dan verlangend de komkommer onder de voorkant ...

... van mijn jurkje glijden. Ik duw het apparaat tegen mijn slipje en er schiet een scheut van verlangen door mijn onderbuik.Toch staat het me niet aan met een koude komkommer aan de slag te gaan. Ik bedenk me niet, stap naar buiten en fiets terug naar de Poisz.

Als mijn kontje op het zadel schuift merk ik nadrukkelijk hoe gezwollen en gevoelig mijn kutje is voor aanraking. Ongemerkt fiets ik een steeds steviger tempo naar de Poisz, naar Teun. De blosjes staan ongetwijfeld op mijn wangen als ik zo beheerst mogelijk de Poisz weer binnenstap. Teun zit niet meer achter de kassa. Ik pak voor de vorm een winkelmandje van de stapel en loop zoekend verder naar binnen. Zijn oudste dochter zit nu achter de kassa en ik vraag "Waar is Teun?". Ze kijkt me vragend aan "Pappa is is boven op kantoor, maar kan ik u helpen?". "Nee, sorry ik heb hem echt zelf even nodig". Ze drukt op een knop een knikt met haar hoofd naar een deur. "Loopt u maar door naar boven, we gaan wel zo sluiten voor lunchtijd hoor".

Ik loop een smalle, vrij steile houten trap omhoog. Het lijkt hier nog wel warmer als buiten, of komt dat door mijzelf. Ik heb ook wel wat hard gefietst. Terwijl ik omhoog loop slaat de twijfel een beetje toe. Doe ik hier wel goed aan? Als ik alleen met Teun ben, wie weet wat hij doet? Terwijl ik de laatste treden oploopt heb ik inmiddels de meest vreselijke scenario's in mijn hoofd afgespeeld. Straks pakt hij me onder mijn rokje en kan ik geen kant op. Kom op, Ik spreek mezelf in gedachten ...