1. de buurtjes deel 7 (slot)


    Datum: 25-7-2020, Categorieën: Anaal Eerste keer Homo Auteur: johnhilbillie, Bron: xHamster

    ... en diep te nemen. Ooooo jaaaaa kermde Erik, ik voel me een geile anaalslet. Neuk me, neuk me diep met je dikke harde lat. Al snel pompte ik mijn pik in een stevig tempo in en uit de kont van Erik. Drie geile gasten kreunden en hijgden het uit. Erik zoog de paal van Jan zo ver als hij kon in zijn mond en vingerde hem met drie vingers tegelijk. Zijn pik werd vakkundig door Jan afgezogen en ik pompte en pompte diep in zijn maagdenkont. Het duurde dan ook niet lang of Erik spoot Jan zijn mond vol met zaad. Jan gaf Erik een geile tongzoen met mannensap. Beiden vonden het heerlijk. Ik verbaasde mezelf dat ik nog steeds niet had gespoten. Jan zat verlekkerd te kijken hoe ik Erik in en straf tempo aan het ontmaagden was. Met elke stoot die ik diep in zijn kut gaf, kreunde Erik van genot. Jan pakte Erik zijn lul weer en pijpte hem weer stijf. Hij klom over Erik heen en liet zijn kontje in een beweging over Erik zijn paal zakken. Hij pakte Erik zijn hand en liet zich door Erik aftrekken. Ik kon een arm om Jan zijn borst leggen en bewerkte zijn tepels. Jan wipte in een stevig tempo op en neer en ik hield hetzelfde tempo aan als Jan. Opnieuw begon Erik te schokken en spoot nu Jan zijn kont vol. Zijn kontspieren knepen dusdanig dat ik het ook niet meer hield en het condoom diep in Erik zijn ontmaagde kont volpompte. Het was zoveel en Erik kneep zo met zijn kont, dat het zaad er gewoon uitliep. We beleven nog even tegen elkaar aanhangen. Toen floepten er pikken uit kontjes en kon er uitgehijgd worden. Erik had tranen in zijn ogen. Jan schrok. Zijn we te ver gegaan? Nee zei Erik, dit zijn tranen van geluk. Ik had een zelfde gevoel. Zo heerlijk hadden we ons nog nooit gevoeld.
    
    Daarna was het tijd om ons een beetje op te frissen. We hebben daarna nog wat gedronken. We waren allebei Jan enorm dankbaar. Zonder zijn begeleiding was het nooit zo'n genot geweest. Jan vertrok weer naar Leni, toen hij Hannes en Michiel (met hun hoofd in de wolken) weer terug zag komen.
«1...3456»