Tre Systrar (Drie... - 61 - Sex Verhalen

Tre Systrar (Drie... - 61

Enkele uren later komen Roald, Wil en Tinie weer terug. Ze zijn schijnbaar goed geluimd, want Wil en Tinie komen met een grote glimlach binnen.

Ester vraagt: ‘En? Goed nieuws, Tinie?’

Tinie knikt. ‘Ja, we gaan het doen! Dat huis is echt een schot in de roos! Er is nog wel een hoop werk aan, maar als het klaar is, dan is het meer dan de moeite waard!’

Wil vult haar aan. ‘Ja, dat wordt het zeker. Maar zonder Roald hadden we het nooit kunnen kopen. We moeten alleen toestaan, dat mevrouw DeHaegel in een kamertje blijft wonen. Maar hoe we dat gaan doen, hebben we al afgesproken. We kunnen het goed met haar vinden, maar om de details te bespreken, gaan we er deze week vaker naar toe.’

Ester zegt blij verrast: ‘Dus jullie hebben het gekocht? Ik dacht dat ze het alleen maar wilde verhuren?’

Roald zegt: ‘Dat was ook zo, maar dat was alleen maar, dat ze zekerheid wilde hebben, dat ze er mocht blijven wonen. En toen die horde eenmaal genomen was, was het geen probleem meer. Maar het is nog van verre rond. We moeten het nog laten taxeren, en dan nog een goede koopprijs onderhandelen. Maar ze heeft ons al toegezegd, tegemoet te komen, omdat ze er mag blijven wonen.’

‘Nou, dat is toch fantastisch nieuws!’

Wil en Tinie glunderen van oor tot oor. Tom en Nelly feliciteren het paar, evenals Ester, Ingrid en Ada. Roald zegt: ‘Nou, dan hebben we voor vanavond in ieder geval weer een reden een paar flessen open te trekken!’

Iedereen lacht. Wil zegt: ‘Een goed idee. ...

... Misschien dat Tom dan weer wijn uit kan zoeken? Ik vond zijn keuzes gisteren best goed.’

‘Als Roald me dat toestaat, graag. Er staat nog genoeg in die kelder, dat ik nog wel zou willen proeven.’

‘Ga je gang, Tom. Je weet hoe ik over die wijn denk.’

‘Als jullie me straks missen, dan weten jullie me te vinden.’

Ze praten dan nog wat na aan tafel. Na een tijdje zegt Roald: ‘Morgen gaan we dus varen, dus ik ga vast even naar de haven, om te kijken of de boot helemaal in orde is.’

Tom zegt: ‘Zou ik mee mogen?’

‘Natuurlijk, alleen ren ik er wel naar toe. Het is niet zo heel ver, niet de moeite om de auto voor te pakken.’

‘Dan pak ik mijn sportschoenen toch ook even. Ik had er al op gerekend, dat een keer met je zou kunnen rennen.’

‘Die afstand is wel wat kort, maar ik kan wel even een wat langere route nemen. Je had vanmorgen ook wel meegekund, maar iets zegt me, dat je daartoe niet in staat was.’

Tom lacht. ‘Daar zou je best wel eens gelijk in kunnen hebben. Maar nu gaat het wel weer. Alleen Nelly loopt nog wat moeilijk, al heeft ze wel van dat spul van een van je vrouwen gekregen. Sorry, ik kan ze niet uit elkaar houden.’

Roald lacht. ‘Ik denk het Ingrid dat is geweest. Ze gebruikt dat spul vaker. Goed spul moet ik zeggen. Als ik eens kramp heb, gebruik ik het ook.’

Nelly knikt. ‘Ja, het voelt lekker warm, en mijn spierpijn is ook al wat minder.’

‘Eigenlijk zou je straks een stuk moeten gaan wandelen. Dat helpt de pijn minder te worden.’

Ingrid ...