1. Stijf Complimentje Voor Lola


    Datum: 13-7-2020, Categorieën: Werk Auteur: Yourcaptain, Bron: Opwindend

    Na de werkuren en alleen maar als ik heel zeker wist dat iedereen naar huis was, wandelde ik wel eens naar het bureau van Lola aan de andere kant van het kantoor. Voorzichtig. Langzaam. Vol eerbied. Alsof ik op bedevaart ging naar een heilige plek. En op een bepaalde manier was dat ook zo. Lola’s bureau was bijzonder voor mij. Het was de belangrijkste plek van het kantoor. Omdat zij er zat. Haar bureau zag er niet anders uit dan alle andere bureaus. Maar het was van haar. Van Lola. Zij zat daar. Zij werkte daar. Zelfs als ze er niet was, zag ik alleen maar sporen van haar aanwezigheid. Een enkele keer, toen ze nog maar net weg was, kon ik haar warmte nog voelen en haar parfum nog ruiken. Ik ging naar haar bureau om op haar stoel te kunnen zitten. Ik vroeg me dan af hoe Lola naar mij keek. Ik kon haar zien zitten. Dus zij kon mij ook zien zitten.Keek ze wel naar mij? Ik vond het opwindend om dingen aan te raken die zij enkele uren voordien in haar handen had gehad. Een pen, het toetsenbord van haar pc, haar agenda, een paperclip, de foto’s van haar kinderen… Ik had er al eens aan gedacht om een anoniem liefdesbriefje of een rode roos tussen haar spullen te verstoppen! Ik genoot ervan als ik zag dat Lola de dingen die ik had aangeraakt de volgende dag vasthield. Alsof we een geheime intieme communicatie hadden. Ik maakte mezelf duidelijk graag wat wijs! Maar wat moest ik? Ik was compleet weg van Lola; maar durfde haar dat niet met zoveel woorden te zeggen. Ik flirtte wel wat ...
    ... en daar had ze duidelijk niks op tegen. Maar verder ging het niet. In dat geflirt kon ik maar weinig kwijt van de heksenketel aan emoties die mijn lijf inmiddels was.
    
    Ook vanavond voelde ik opnieuw het verlangen om dichter bij haar te zijn. Ze had me de hele dag genegeerd. Of zo leek het toch. Mijn verlangen moest ergens naar buiten. Ik moest iets kunnen aanraken dat met Lola te maken had! Ik had geluk vanavond. Ik kreeg meer dan een pelgrim mocht verwachten! Toen ik dichterbij kwam zag ik dat Lola haar rode sjaaltje vergeten had. Het hing over de leuning van haar stoel. Ik nam het voorzichtig in mijn handen en hield het tegen mijn lippen. Ik snoof Lola’s geur kreunend diep in me op. Het was alsof ze naast me stond. Met dat overweldigende lichaam van haar. Ik voelde de warmte van haar dikke tieten tegen mijn arm, de druk van haar brede dijen en uitstekende kont tegen mijn heup. Ik keek naar de blauwe felle ogen en de volle tuitende lippen in haar gezicht dat omgeven was door een glanzende sluier van koperkleurig haar dat als een waterval tot over haar schouders naar beneden stroomde. Ik snoof nogmaals en zag ieder plekje van haar lichaam, ook die plekjes die ik nog nooit gezien had. Ik zag hoe haar volle witte tieten wat naar beneden en naar buiten vielen als ze haar bh uitdeed, hoe gevoelig haar tepels waren bij iedere aanraking, hoe stevig haar dijen waren en hoe rond haar buik, hoe nat en zacht haar kutje… Intussen zocht ook het sjaaltje een weg naar beneden: van mijn ...
«123»