Linda de minnares van Willy. Deel 1 De eerste ontm - Sex Verhalen

Linda de minnares van Willy. Deel 1 De eerste ontm

Deel1 de eerste ontmoeting.

Een waargebeurd verhaal waar ik mijn man dagelijks bedroog met een minnaar. Het gaat over de periode van 1998 tot 2003. Ik werkte toen op het Ministerie van Binnenlandse zaken in het Provinciehuis te Antwerpen. Ik vertrok dagelijks samen met de auto samen met mijn man van Rijmenam (mijn geboortedorp) naar Mechelen. Hij bracht mij ’s morgens naar het station en ’s avonds kwam hij mij weer ophalen aan het station. Zo gebeurde eens op een morgen, mijn man zette mij af om 7u in Mechelen achteraan het station op de parking en ik vertrok naar de ingang van het station. Op het pad dat ik ging was er een vloertegel wat omhoog gekomen, dit had ik niet gezien en ik struikelde erover, in mijn vallende beweging stapte ik wat vluggern en viel tegen een man zijn rug. Daardoor werd ik belet tegen een val op de grond. Die man verschoot wel en ik vertelde dat ik struikelde en daardoor ik tegen hem viel, ik verontschuldigde mij. Hij reageerde met te zeggen dat het geen probleem is, “gelukkig dat ik daar juist was zo ben je niet gevallen. En welke man wil niet dat zo een jonge schoonheid tegen zijn lichaam plakt. Je hebt je toch niet pijn gedaan?” Ik bevestigde ontkennend. “Kan ik je nog helpen?” vroeg hij, “Naar welk perron moet je?” Ik zei dat ik naar Antwerpen moest en op perron 7 moet zijn. “Dat treft, ik moet ook naar Antwerpen, ik werk daar. Dan kunnen we samen gaan, als dat je niet belet.” Ik antwoorde “Nee hoor, dat is fijn”.

We stapten naar het perron, ...

... hij pakte mijn arm om mij wat te ondersteunen, niet dat dat nodig was maar ik liet hem begaan. Op het perron aangekomen kwam de trein juist aangereden, we stapten samen op de trein en zochten een plaats dat we bij elkaar konden zitten. “Ik ben Willy en ben van Keerbergen” stelde hij zich voor. “Ik Linda, 27 jaar en woon in Rijmenam, dan zijn we geburen op gemeentelijk vlak” zei ik. Verder vertelde hij dat dat hij 56 jaar en getrouwd is en dat hij 2 kinderen heeft maar dat die al uit het huis zijn. Ik vertelde hem ook dat ik getrouwd ben en 4 kinderen heb maar van verschillende mannen en dat er 2 thuis wonen en de andere 2 bij de andere ouder. Ja ik heb een nogal turbulent leven gehad vertelde ik hem ook. Er werd nog heel wat verteld tot we in Antwerpen Centraal toekwamen. “ Ik moet naar het Provinciehuis” zei Willy. “Oh, dat treft ik werk daar ook, dat we elkaar nog niet eerder hebben tegen gekomen” zei ik. “Dan kunnen we wel samen gaan, ik ga er altijd te voet heen om een beweging te hebben” zei hij. “Ik ook, ik heb nog geen enkele keer de tram genomen” zei ik. En zo vertrokken we samen te voet naar het Provinciehuis, een 20 min wandelen. Aan het Provinciehuis toegekomen namen we afscheid, ik gaf hem een kus op zijn wang. Ik naar de afdeling Ministerie van Binnenlandse zaken en hij werkte op de afdeling ruimtelijke ordening.

De dag verliep gewoon zoals al de vorige dagen, werken in de voormiddag, ‘ s middags lunchpauze en gewoonlijk ging ik altijd nog een wandellingentje ...