1. Nancy - 1b


    Datum: 8-7-2020, Categorieën: Romantisch Auteur: Johnnie, Bron: Opwindend

    ... Peter glimlachte. Zijn inschatting was dus juist. Hij nam de telefoon op. Iemand zei: “Een ogenblikje, meneer, u wordt doorverbonden.” Toen hoorde hij haar stem. “Peter?” Het klonk als een klein meisje. Hij antwoordde: “Nancy?”
    
    “Ik voel me zo alleen.”
    
    “Wil je dat ik kom.”
    
    “Ja.”
    
    “Wil je echt dat ik kon?”
    
    “Ja, ik wil het echt. Ik mis je. Kom alsjeblieft.”
    
    “Ik ben zo bij je.”
    
    Een paar minuten later klopte Peter op de deur van suite C. Zachtjes opende hij de deur en stapte binnen. Onmiddellijk kwam Nancy naar hem toe. Ze drong zich tegen hem aan. Haar armen om zijn middel. Haar gezicht tegen zijn borst. “Peter,” zei ze weer. De tranen kwamen. Peter voelde haar zachtjes snikken tegen zijn borst. Hij had zijn armen om haar heen geslagen en streelde haar hoofd, haar rug. Langzaam kwam ze tot bedaren. Ze richtte haar hoofd op en drukte haar lippen op Peters lippen. Het was een kus vol emotie. “Ga niet weg, Peter, blijf bij me.”
    
    Hij voelde intens medelijden. Hij voelde haar wanhoop. Zachtje zei hij: “Wil je dan dat ik bij je in dat bed slaap?” Hij maakte een hoofdbeweging naar het bed.
    
    Ze antwoordde met vochtige ogen: “Ja Peter, dat wil ik zo graag.”
    
    Hij nam haar gezicht in zijn beide handen en keek diep in haar ogen. “Wil jij met mij slapen?”
    
    Ze knikte. “Ja, ja, ik wil zo graag samen met jou slapen.”
    
    Ze maakten zich daarna klaar om naar bed te gaan. De lampjes op de nachtkastjes bleven aan. Peter droeg alleen een sportbroekje, maar Nancy had een ...
    ... pyjama aan. In bed kroop ze dicht tegen hem aan. Hij sloeg zijn arm om haar heen. Peter voelde geen verlangen naar sex en hij was er bijna zeker van dat zij er ook niet naar verlangde. Nancy verlangde naar geborgenheid. Er was in de afgelopen 24 uur zoveel over haar en hem heen gekomen. De schok van de ontmoeting na zo veel jaar en alles wat er daarna gebeurde. Peter lag er over na te denken met Nancy dicht tegen hem aan. Ineens werd hij zich bewust van haar regelmatige ademhaling en hij besefte dat ze in slaap was gevallen. De emoties hadden haar uitgeput. Hij streelde haar haren. Hier lag hij met de vrouw waarvan hij zo veel gehouden heeft. Hij glimlachte. Nee, de vrouw van wie hij nog steeds houdt. De vrouw die nog steeds alles voor hem betekent.
    
    De volgende morgen werd hij om half 8 wakker. Het was volop licht buiten. De vogels zongen. Hij keek naast zich. Nancy lag op haar zij en keek naar hem. Ze keek zo lief dat zijn hart zich vulde met liefde.
    
    “Goeiemorgen,” zei hij.
    
    “Goeiemorgen, lieve Peter,” antwoordde Nancy.
    
    Peter drukte een kusje op haar voorhoofd. “Ga niet weg, ik ben zo terug.” Snel stapte hij uit bed en liep naar de badkamer. Eenmaal terug haalde hij een pak jus d’orange uit de koelkast en schonk 2 glazen vol. Nancy was met haar rug tegen de kussens gaan zitten. Hij gaf haar een glas. Daarop schikte hij zijn eigen kussens en ging naast Nancy zitten. Hun heupen raakten elkaar. Stil dronken ze hun jus d’orange. Ze was over haar emoties heen, merkte ...
«1...345...9»